«وفى خلقكم وما يبثّ من دابّة آيات لقوم يوقنون;(215) و در آفرينش خودتان و آنچه از [ انواع ] جنبنده [ ها ] پراكنده مى گرداند، براى مردمى كه يقين دارند، نشانه هايى است.»«ومن آياته ان خلقكم مّن تراب، ثمّ اذاَ انتم بشر تنتشرون;(216) و از نشانه هاى او اين است كه شما را از خاك آفريد; پس بناگاه شما [ به صورت ] بشرى هر سو پراكنده شديد.»امام على عليه السلام: «ايها المخلوق السوىّ والمنشأالمرعى، فى ظلمات الارحام، ومضاعفات الاستار، بدئت «من سلالة من طين» ووضعت «فى قرار مكين، الى قدر معلوم» واجل مقسوم، تمور فى بطنُ امّك جنيناً لاتحير دعاءً ولا تسمع نداءً، ثم أخرجت من مقرك الى دار لم تشهدها، ولم تعرف سبل منافعها، فمن هداك لاجترار الغذاء من ثدى اُمّك وعرّفك عندالحاجة مواضع طلبك وارادتك;(217) اى آفريده راست اندام، و پديده ى نگاه دارى شده در تاريكى هاى ارحام، و در پرده هايى نهاده و هر پرده بر ديگرى فتاده. آغاز شدى از آنچه برون كشيده شد از گل و لاى; و نهاده شدى در آرامگاهى بر جاى، تا مدتى كه دانسته است و زمانى كه قسمت شده است. در دل مادرت مى جنبيدى، نه خواندن را پاسخى توانستى گفت، و نه آوازى را توانستى شنفت. سپس از قرارگاهت بيرون كردند و به خانه اى درآوردند ـ كه آن را نديده بودى، و راه هايى كه سود آن را نشناخته بودى. پس چه كسى تو را راه كشيدن خوراك از پستان مادر نماياند؟ و به هنگام نياز جايگاه هاى طلب كردن و خواستن را به تو شناساند؟»امام صادق عليه السلام: «العجب من مخلوق، يزعم أنّ الله يخفى على عباده وهو يرى اثرالصنع فى نفسه بتركيب يبهر عقله، وتأليف يبطل حجّته ولعمرى لو تفكروا فى هذه الامورالعظام لعاينوا من امرالتركيب البيّن، ولطف التدبير الظاهر، ووجود الاشياء مخلوقة بعد أن لم تكن، ثم تحوّلها من طبيعة الى طبيعة، وضيعة بعد ضيعة، ما يدلّهم ذلك على الصانع فانّه لايخلو شىء منها من أن يكون فيه اثر تدبير وتركيب يدلّ على أنّ له خالقاً مدبّراً، وتأليف بتدبير يهدى الى واحد حكيم;(218) عجيب است از انسان، خيال مى كند خداوند از چشم بندگانش مخفى است! در حالى كه آثار صنع او را در تركيب محيرالعقول و تأليف قاطع خلقت خود مى بيند. به جانم سوگند، اگر در اين امور بزرگ; مانند تركيب آشكار جهان و لطافت تدبير در آن، پيدايش مخلوقات از عدم و تحول آن ها از طبيعتى به طبيعت ديگر و از نقشى به نقش ديگر بينديشند، دلايل وجود صانع را مشاهده خواهند كرد; زيرا هيچ پديده اى نيست، مگر اين كه در آن اثر، تدبير و تركيب كه دلالت بر خالق مدبّر مى كند، وجود دارد. و تأليف مدبرانه انسان را به خداى واحد حكيم رهنمون مى سازد.»امام صادق عليه السلام: «فكّر، يا مفضّل فى اعضاءالبدن اجمع وتدبير كلّ منها للإرب، فاليدان للعلاج، والرجلان للسعى، والضيان للاهتداء، والفم للاغتذاء، والمعدة للهضم، والكبد للتخلص، والمنافذ لتنفيذ الفضول، والأوعية لحملها، والفرج لاقامة النسل، وكذلك جميع الأعضاء اذا تأملتها وأعملت فكرك فيها ونظرك وجدت كلّ شىء منها قد قدّر لشىء على صواب وحكمة;(219) اى مفضّل! در تمام اعضاى جسم آدمى و تدابيرى كه در آن ها نهفته است انديشه كن، دست ها براى كار كردن، پاها براى رفتن، ديدگان براى راه يافتن، دهان براى خوردن، معده براى هضم كردن، كبد براى انتقال، منافذ خروجى بدن براى دفع فضولات جسم، ظرف هايى براى حمل آن ها و فرج براى حفظ نسل آفريده شده اند اگر ژرف در كار تمام عضوهاى بدن انديشه نمايى، مى يابى كه هر چيزى از سر حكمت و تدبير و استوارى پديد آمده است.»
لطفا منتظر باشید ...
