در مكتب علوى حق گرفتنى است و تن به ظلم دادن همانند ظلم كردن گناه است و بايد انسان مظلوم در احقاق حق خود بكوشد و لو اين كه در اين راه تحمل رنج و شدائد نمايد: «براى ما حقى است، چنانچه آنرا به آسانى به ما دادند، چه بسيار خوب، و گرنه در راه بدست آوردن آن، هر گونه رنج و مشقت را تحمل خواهيم نمود و مانند كسى كه پشت سر ديگرى سوار شتر مىشود و راه دورى را مىپيمايد چگونه براى رسيدن بمقصد، ناگزير از تحمل هر گونه مشقت و شكيبائى است ما هم براى استرداد حق خود هر اندازه كه ممكن باشد كوشش خواهيم كرد.» امام عليه السلام نه تنها به شخص ستمديده حق دفاع و احقاق حق مىدهد بلكه به دولت اسلامى دستور مىدهد: همه گونه وسائل آسان را براى دادخواهى و عرض حال او فراهم سازد.فرمانى كه امام عليه السلام براى مالك اشتر صادر كردند، در اين باره چنين تأكيد مىفرمايند: «قسمتى از اوقات خود را براى كسانى كه به تو نيازمندند، اختصاص ده و در مجلس عمومى بنشين و براى خدائى كه ترا آفريده فروتنى نما، لشكريان و ياران از نگهبانان و پاسبانان خود را از آنها باز دار، تا سخنگوى ايشان بى ترس و واهمه با تو سخن بگويد، زيرا من بارها از پيغمبر شنيدم كه مىفرمود: هرگز امتى كه حق ناتوان را بدون ترس و نگرانى از زورمندان نگيرد، رنگ سعادت