از زمان امير المؤمنين سلام اللَّه عليه گروهى خطابههاى آن حضرت را ثبت نموده و در مجموعههايى گرد آوردهاند.هدف آنها از چنين اقدامى آن بود كه آيندگان را نيز از اين سرچشمههاى فضيلت و دانش سيراب نمايند و مسير رشد و تكامل را براى ايشان هموار سازند.تعدادى از اين مجموعهها تا زمان شيخ ابو جعفر طوسى رضوان اللَّه عليه و معاصرش ابو العباس نجاشى در بغداد محفوظ و در دسترس مردم بوده است، اما متأسفانه اين آثار هنگام ورود طغرل بيك سلجوقى به بغداد به علت جهالت و تعصب وى با به آتش كشيده شدن تعدادى از كتابخانههاى شيعه از بين رفته است. كتابخانههاى مزبور بدست سلاطين آل بويه كه از شيعيان على عليه السلام و اولاد آن حضرت بودند در بغداد تأسيس شده بود. آثار امام على عليه السلام كه از اهل بيت عصمت و طهارت روايت شده بود با انواع كتب علمى و ادبى در آن جا گرد آمده بود.اين كتابخانهها داراى انواع كتابها در علوم و معارف بود، كه دانشمندان از آنها استفاده مىنمودند.لكن جاهطلبان و دنيا پرستان كه همواره با تحريك عواطف و احساسات عوام به مقاصد شوم خود مىرسند در اين جا نيز دست بكار شدند، و با ايجاد اختلاف بين اهل سنت و شيعه بهانهاى بدست طغرل بيك سلجوقى سلطان متعصب حنفى دادند و همان طور كه در بالا گذشت او بعنوان اين كه اين كتابها از كتب ضلال است دستور آتش زدن آنها را صادر كرد، و آثار اهل بيت عليهم السلام طعمه حريق شد. بدنبال اين امر شيخ طوسى عالم بزرگ شيعه كه در بغداد مىزيست به نجف مهاجرت كرد، و نجف اشرف را پايگاه علمى شيعه قرار داد.اينك ما مختصرا به معرفى كسانى كه به جمعآورى خطابهها و سخنان امام على عليه السلام همت گماردند، مىپردازيم.
1- حارث اعور همدانى
بطورى كه از آثار و اخبار وارده معلوم مىشود حارث اعور نخستين كسى است كه