نگاهى به روش پيامبران و رهبران واقعى اسلام - یادنامه کنگره هزاره نهج البلاغه نسخه متنی

كودك را در دفتر جيره‏خواران ثبت نمايند تا از مقررى دولت بهره‏مند شود. احمد مى‏گفت چون من باعث قتل پدر او شده‏ام اينك بايد نسبت بفرزندش تلافى كنم «زيرا اگر من يك‏باره 20 دينار باو نمى‏دادم او نمى‏مرد. مى‏بايست يك دينار يك دينار باو مى‏بخشيدم تا از شدت شوق جان ندهد».

جرجى زيدان مى‏گويد آرى صيادى كه در مجاورت پايتخت مى‏زيسته به چنين وضع رقت بارى گرفتار بود و البته روستائيان و برزگرانى كه دور از بساط عيش و نوش و تجمل امراء و خلفا در روستاهاى گوشه و كنار مملكت زندگى مى‏كردند قطعا روزگارشان بمراتب سخت‏تر و تباه‏تر بوده است. در دوران خلفاى غاصب، وضع زندگى علويين از همه طبقات آشفته‏تر بود. زيرا اين گروه چون ذيحق بخلافت و رياست بر مردم بودند مى‏بايست بيشتر در شكنجه و فشار و تنگدستى بسر ببرند و همواره جان و مالشان مورد تهاجم و تحديد خلفا و حكمرانان آنان بود تا جائى كه بيشتر پراكنده ديارهاى دور دست بودند و به گمنامى و فراغ زندگى مى‏كردند.

ابو الفرج اصفهانى در كتاب مقاتل الطالبين مى‏نويسد: در دوره متوكل عباسى وضع زندگى و معيشت علويين بقدرى آشفته و دردانگيز بود كه در ميان عده‏اى از زنان علويه «فرزندان على» تنها يك پيراهن مناسب بود كه هنگام نماز براى پوشش كامل بترتيب هر كدام بتن مى‏كردند و با آن نماز مى‏گزاردند و در اوقات ديگر با همان پيراهن نيمدار و پاره خود بسر مى‏بردند و نخ‏ريسى مى‏كردند. اما در ميان كاخها و منازل رؤيائى، زنان عباسى و همسران رجال و اشراف دائما در حال دست بدست كردن جواهرات و لباسهاى فاخر و قيمتى بودند.

نگاهى به روش پيامبران و رهبران واقعى اسلام

توجه بنحوه زندگانى رهبران واقعى اسلام ما را ابتداء بخوبى با ايدئولوژى رهبرى در اسلام آشنا ميكند و سپس مساوات را مى‏توان عملا بين زندگى طبقه حاكم و ملّت تماشا كرد. راستى كه بايد با مقايسه زندگانى ساده و بى‏آلايش رهبران الهى با زندگانى اشرافى و رؤيائى زمامداران خودسر موجى از نفرت و خشم را بروح آنها نثار كرده و به راز عقب‏ماندگى‏ها و حرمانها و اختلافات طبقاتى بخوبى آگاه گرديد.

امير مؤمنان عليه السلام در يكى از خطبه‏هاى شيواى نهج البلاغه نحوه زندگانى پيامبران الهى را بخوبى بررسى كرده و براى ملّت اسلام بازگو فرموده است.