عواقب شوم اجتماعى اسراف - یادنامه کنگره هزاره نهج البلاغه نسخه متنی

خود را از لذت دنيا تهى ساخت»، على فرمود: «او را نزد من بياوريد»، آن گاه كه عاصم را نزد على عليه السلام آوردند فرمود: «يا عدى نفسه لقد استهام بك الخبيث، اما رحمت أهلك و ولدك أ ترى اللّه أحل لك الطيبات و هو يكره ان تأخذها انت اهون على اللّه من ذلك».

«اى دشمن جان خود مى‏بينم كه شيطان به درون تو راه يافته است آيا به زن و فرزندت ترحم نمى‏كنى آيا مى‏پندارى كه خدايى كه خوشى‏ها را بر تو حلال كرده است بيزار است كه تو از آن بهره‏مند گردى تو نزد خدا پست‏تر از اين مى‏باشى».

«عاصم» به سخن آمد و گفت: اى امير مؤمنان اين تو هستى كه در پوشاك خشن و در خوراك سخت مى‏باشى امير مؤمنان در پاسخ فرمود: «ويحك انى لست كانت، ان اللَّه تعالى فرض على أئمه الحق أن روا أنفسهم بضعفة الناس كيلا يتبيغ بالفقير فقره.».

«واى بر تو، من همانند تو نيستم، زيرا خداى بزرگ بر پيشوايان دادگستر واجب كرده است كه خود را با ضعيف‏ترين مردم بسنجد، تا مبادا نيازمند از نيازمنديش به در آمده و هلاك گردد».

اين بود يك مقايسه كوتاه بين زندگانى رهبران واقعى، و خلفاى خودسر اسلامى كه حاوى نكاتى ارزنده و آگاهى‏بخش براى پژوهندگان متعهد ميباشد.

عواقب شوم اجتماعى اسراف

اسراف و اتراف فرمانروايان و رجال بزرگ اسلامى بالاخره اثر شوم خود را در اجتماع خواهد گذاشت و به نابودى و انفجار جامعه كمك خواهد كرد. قرآن مجيد اين حقيقت را در ضمن آيه بخوبى بيان فرموده و به پيروان خود هشدار داده است «و انفقوا فى سبيل اللّه و لا تلقو بايديكم الى التهلكه». «از ثروت خود در راه خدا انفاق كنيد و با دست‏هاى خود، خود را بمهلكه و نابودى نيفكنيد». از اين آيه قرآن چنين استفاده مى‏شود كه اگر ثروت ملّى در راه خدا و بسود جامعه مصرف نشود سرنوشت آن ملت بهلاكت و سقوط مى‏انجامد. با توجه باين آيه آن همه اسرافها و