شرح واژه‏ها: - یادنامه کنگره هزاره نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

یادنامه کنگره هزاره نهج البلاغه - نسخه متنی

محمد تقی جعفری؛ همکاران: حسن حسن زاده آملی، محمد تقی فلسفی، سید علی خامنه‏ای، عباسعلی عمید زنجانی، زین العابدین قربانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سراى ديگر با سلامت اندرون شد. سنگى را بر روى سنگ نگذاشت تا آنكه راه خود را سپرى كرد، و نداى پروردگارش را پاسخ گفت.

وه كه احسان خداوند بر ما چه بسيار بزرگ است كه با نعمتى چون محمد صلّى الله عليه وآله وسلّم پيشينه‏اى براى ما قرار داده است كه از او پيروى كنيم و پيشوايى قرار داده است تا با گام‏هاى او گام برداريم».

شرح واژه‏ها:

(أسوه): پيروى راه و روش.

(أكناف): جوانب، پيرامون.

(شفيف): رقيق، نازك، چيزى كه آن طرفش معلوم باشد، مانند شيشه.

(صفاق): پوست داخلى شكم كه روى آن پوست ظاهر و پيداى شكم قرار دارد.

(تشذب لحمه): جدا بودن گوشت، كنايه از اندك بودن گوشت.

(سفائف): جمع سفيفه، زنبيل و زنبيل‏ها.

(ظلال): سايبان و مأوى و پناهگاه، و كسى كه پناهگاه او مشرق و مغرب باشد، او پناهگاهى ندارد.

(قضم): خوردن به اطراف دندان.

(تأس): پيروى كن.

(أهضم): خالى بودن شكم و چسبيدن شكم از شدت گرسنگى.

(كشحا): پهلو، ميان لگن خاصره و استخوان پشت.

(أخمص): تهى‏ترين.

(محادّه): دشمنى مخالف.

(يخصف): وصله مى‏كرد، پينه مى‏زد.

(عادى): بى‏پشتى و بى‏پالان.

(يردف): بر روى مركب كسى را به دنبال خود سوار مى‏كرد و دو نفرى بر روى يك چارپا مى‏نشستند.

/ 332