دو نوع آگاهى از غيب - یادنامه کنگره هزاره نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

یادنامه کنگره هزاره نهج البلاغه - نسخه متنی

محمد تقی جعفری؛ همکاران: حسن حسن زاده آملی، محمد تقی فلسفی، سید علی خامنه‏ای، عباسعلی عمید زنجانی، زین العابدین قربانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

دو نوع آگاهى از غيب

آگاهى پيامبران و پيشوايان معصوم از غيب، بر دو گونه تصور مى‏شود:

1- بدون تعليم الهى، آگاه باشند.

2- خداى آگاه، به پيامبران تعليم كرده باشد و امامان نيز هر كدام از امام قبل، و سر انجام از پيامبر آموخته باشند و يا خداوند از راه ديگرى به آنان تعليم كرده باشد.

دانشمندان شيعه همگى تصريح كرده‏اند كه آگاهى پيامبر و امام از غيب، ذاتى و بدون تعليم الهى نيست و به گونه دوم يعنى به تعليم الهى است و كسانى كه علم امامان عليهم السلام را ذاتى و بدون تعليم الهى بدانند و علم آنان را به گونه علم الهى بدانند از «غلاه» به شمار مى‏آيند و اصولا اين عقيده مستلزم شرك مى‏باشد. در اينجا لازم است توجه خواننده عزيز را به مطلبى جلب كنيم: با مراجعه به روايات و گفته‏هاى دانشمندان بزرگ روشن مى‏شود كه در زمان پيامبران گرامى عليه السلام و امامان معصوم عليهم السلام و نيز در دوره‏هاى بعد، گاهى از واژه «علم غيب» علم ذاتى و بدون تعليم الهى فهميده مى‏شده است و از اين جهت در آيات و روايات و نيز در كلمات دانشمندان مكررا تصريح شده است كه آگاهى پيامبر و امام از غيب، ذاتى نيست، بلكه به تعليم الهى از راه وحى و غيره و يا آموختن از پيامبر و امام قبل است و اگر در برخى از احاديث آگاهى از غيب آنان نفى شده است، مقصود اين نوع از علم غيب است.

و اينك متن برخى از روايات و گفتارهاى دانشمندان:

1- بعد از پايان جنگ جمل، على عليه السلام در بصره خطبه‏اى خواند و در ضمن آن خطبه از برخى حوادث آينده خبر داد يكى از ياران آن حضرت با تعجبى فراوان، به ايشان گفت: «لقد اعطيت يا امير المؤمنين علم الغيب.» آيا شما «علم غيب» داريد و اين جمله اشاره به اين بود كه «علم غيب» اختصاص به خدا دارد زيرا خدا است كه ذاتا به همه چيز آگاه است.

آن امام گرامى در پاسخ او خنديد و گفت: «ليس هو بعلم الغيب و انما هو تعلم من ذى علم...» اين كه من از حوادث آينده خبر مى‏دهم «علم غيب» يعنى ذاتى و بدون تعليم الهى نيست بلكه بوسيله پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم به من تعليم شده است...

2- يحيى بن عبد اللّه بن الحسن بن امام هفتم عليه السلام گفت: فدايت شوم اينان (گروهى از مردم) عقيده دارند كه شما «علم غيب» داريد.

حضرت در پاسخ او فرمود:... نه به خدا سوگند آنچه ما مى‏دانيم از پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم به ما رسيده و از آن حضرت آموخته‏ايم، «لا و اللّه ما هى الا وراثة عن رسول اللّه صلّى الله عليه وآله وسلّم»

3- شيخ بزرگوار محمد بن، محمد بن نعمان مفيد (متوفاى 413) مى‏نويسد:

/ 332