از جمله موضوعاتى كه در نهج البلاغه در چند جا تكرار شده مسئله نبوت است و رسيدگى به آن علاوه بر اين كه موضوعى از نهج البلاغه را براى ما روشن مىكند، يك مسئله اساسى از مسايل اسلامى را نيز تبيين مىكند. مسئله نبوت را نه تنها بعنوان يك مسئله قابل تعقيب در نهج البلاغه مىتوان بررسى كرد بلكه آنرا مىتوان بعنوان يكى از مسائل بسيار اصولى و مهم ايدئولوژى اسلامى و محور ساير مسائل، مورد پىگيرى و فهميدن قرار داد و در طيف وسيعى از مطالب و مباحثى كه بر گرد اين محور قرار مىگيرد، مسائل بسيارى از اسلام را جا داد، از جمله مسئله توحيد، و معتقديم اگر بخواهيم به مسئله توحيد از ابعاد اجتماعى و كلا انقلابى آن نگاه كنيم بايد آنرا بعنوان مسئلهيى از مسائل نبوت تحت بررسى و پى گيرى قرار دهيم.ما در اين بحث عناوين مختلف و فصول گوناگونى از بحث نبوت را مطرح كرده و در ذيل اين عناوين سخن على بن ابي طالب عليه السلام در نهج البلاغه را پيش كشيده و آنرا شرح مىكنيم، تا در ضمن بحث از مسائل اسلامى بخشهاى مهمى از نهج البلاغه شريف ترجمه و تفسير گردد.براى شروع مباحث نبوت در نهج البلاغه مقدمهاى را عنوان مىكنيم: ما در اين بحث به مسئله وحى نمىپردازيم بلكه به نبوت به چشم يك واقعيت تاريخى و يك حادثه ترديد ناپذير نگاه مىكنيم. بى گمان در تاريخ بشريت حادثهاى كه ما نام آنرا نبوت مىگذاريم اتفاق افتاده است و در وجود اين حادثه ميان ما و ميان بى اعتقادان به نبوت اختلافى نيست، اختلاف در تفسير اين حادثه است، اختلاف در مضمون پيامى است كه در اين حادثه وجود دارد، اما در اصل حادثه در اين واقعيت تاريخى ميان ما و هيچيك از انسانهائى كه با تاريخ سر و كار دارند اختلافى وجود
لطفا منتظر باشید ...
