چند نمونه از محسنات كلام امام از لحاظ فصاحت و بلاغت سجع در كلام على عليه السلام - یادنامه کنگره هزاره نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

یادنامه کنگره هزاره نهج البلاغه - نسخه متنی

محمد تقی جعفری؛ همکاران: حسن حسن زاده آملی، محمد تقی فلسفی، سید علی خامنه‏ای، عباسعلی عمید زنجانی، زین العابدین قربانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

چند نمونه از محسنات كلام امام از لحاظ فصاحت و بلاغت سجع در كلام على عليه السلام

مى‏دانيم كه رعايت سجع در ميان خطبا معمول بوده، حتى بين يونانيان و روميان، و در ميان سخنرانان عرب نيز بشدت رواج داشته است، بجايى كه غالب آنها جز به سجع سخن نمى‏گفته‏اند، و اين قيد به حد تكلف رسيده بود تا بجائى كه گاهى سخن را از زيبايى مى‏انداخت.

و نيز آگاهيم كه سجع در نثر، در حكم قافيه در شعر است، كلام را زينت مى‏دهد و آهنگين مى‏نمايد و اگر در آن افراط نشود و بندرت استعمال گردد و بجايش باشد ترديدى نيست كه چنين سخن زيباتر به گوش مى‏رسد و حافظه زودتر آنرا مى‏پذيرد و در طبايع بهتر جا مى‏گيرد، همچون اين آيات شريفه: ما لَكُمْ لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقاراً، وَ قَدْ خَلَقَكُمْ أَطْواراً. يا: أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهاداً وَ الْجِبالَ أَوْتاداً. يا فِيها سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ، وَ أَكْوابٌ مَوْضُوعَةٌ.

كه چقدر آهنگين و خوش ادا شده است.

سجع اقسامى دارد، كه در علم بديع به آن متعرّض است. امام با آنكه سخنش مرسل است و بهترين اسلوب سخن نيز همان است، گاهى كلامش را با يكى دو سجع نمكين مى‏كند، و چون زياد بكار نمى‏برد و بموقعش استعمال ميكند و بدون اين كه تعمّدى داشته باشد از زبانش سرازير مى‏شود، نه تنها به سخنش تصنّع نمى‏بخشد، بلكه زيباتر مى‏كند، چنانكه خطاب به اهل بصره در خطبه 13 مى‏گويد: كنتم جند المرأة، و اتباع البهيمة، وغا فاجبتم، و عقر فهربتم. اخلاقكم دقاق، و عهدكم شقاق، و دينكم نفاق، و ماؤكم زغاق. و المقيم بين اظهركم مرتهن بذنبه، و الشاخص عنكم متدارك برحمة من ربّه، كانّى بمسجدكم كجؤجؤ سفينة قد بعث اللَّه عليها العذاب، من فوقها و من تحتها، و غرق من فى ضمنها.

در معنى نيز مناسب مقتضاى حال و كوبنده است و نيز تشبيهى بجا آورده شده است.

در خطبه 18 وصف قرآن چنين آمده: و ان القرآن ظاهره انيق، و باطنه عميق، لا تفنى بعجائبه و لا تنقضى غرائبه و لا تكشف الظلمات الّا به.

سجعهاى امام معمولا جز يكى دو مرتبه تكرار نمى‏شود، و بفورا يا عوض مى‏گردد، يا كلام مرسل مى‏شود. جز موارد نادر كه احساس ملال و سنگينى در آن نرود و بيشتر دو سجعى است مانند: اشرف الغنى، ترك المنى. يا من اطال الامل، اساء العمل كه دو جمله اخير داراى ترصيع است، و اين صنعت اگر بدون تكلف آورده شود كلام را زيباتر مى‏كند، مانند آيه: إِنَّ الْأَبْرارَ لَفِي نَعِيمٍ، وَ إِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ.

يا اين عبارت حريرى در مقامه صنعانيه وى: و هو يطبع الاسجاع بجواهر لفظه، و يقرع‏

/ 332