به طورى كه اشاره نموديم سيّد رضى در علوم اسلامى و ادبيات عرب استاد توانا بوده، و آثار وى در ادبيات و بلاغت و تفسير و فقه و كلام و حديث آنچه بر جاى مانده است نيز نمايانگر فكر مواج و انديشه ژرف و مهارت و استادى اوست. او شاعرى برازنده يا بهتر بگوئيم سر آمد شعراى عصر، و نويسندهاى بليغ و چيره دست، و دانشمندى دينى و مؤلفى پرتوان، و داراى مناصبى بزرگ و پر مسئوليت بود. در حقيقت مرد دين و علم و ادب و سياست به شمار مىرفت. با كمى سنى كه داشته و تمامى گرفتاريهايش توانست آثارى پر ارج از خود به يادگار بگذارد كه اينك به آن اشاره مىكنيم:1- خصائص الأئمة عليهم السلام- كه در اوائل جوانى تأليف كرده و اخيرا در قم منتشر شده است.2- مجازات آثار النبويه- در عراق و مصر چاپ شده.3- مجازات القرآن- نيز چاپ شده است.4- حقايق التأويل و دقايق التنزيل- تفسيرى بزرگتر از تفسير تبيان شيخ طوسى بوده است.5- الزيادات فى شعر ابى تمام.6- تعليقه بر ايضاح ابو على فارسى- در نحو و دستور زبان عربى.7- تعليق خلاف الفقهاء- پيداست كه در فقه و احكام دينى بوده است.8- الجيد من شعر ابن حجاج- گزيدهاى از اشعار ابن حجاج شاعر شيعى معاصر وى.9- رسائل او- مجموعه نامهها و مكتوبات او با ابو اسحاق صابى در سه جلد.10- مختار شعر ابى اسحاق صابى- گزيدهاى از شعر ابو اسحاق صابى.11- ديوان شعر وى كه به گفته عبد الملك ثعالبى همعصرش در چهار مجلد بوده است.12- نهج البلاغه- كه از آن جدا گانه ياد مىكنيم.