مشهورترين اثر سيّد رضى «نهج البلاغه» است كه آن را در سال 400 هجرى يعنى شش سال پيش از وفاتش تأليف كرده است. بنا بر اين امسال درست هزار سال از عمر نهج البلاغه مىگذرد.سيّد رضى در سايه دانش وسيع و نيروى سنجش ادبى فوق العاده خويش با استفاده از كتابخانه شخصى خود و كتابخانه بزرگ برادرش سيد مرتضى، و كتابخانه شاپور بن اردشير وزير شيعى بهاء الدوله ديلمى كه داراى ده هزار جلد كتاب نفيس و بعضى منحصر به فرد بوده است، و ساير مآخذى كه در اختيار داشته، پس از مطالعه دهها كتاب پيرامون خطبهها و سخنان و نامههاى بى نظير و تاريخى جد بزرگوارش امير المؤمنين عليه السلام، مطالب نهج البلاغه را از ميان آنها بر گزيد و در سه بخش قرار داد: خطبهها و سخنان حضرت، نامههاى حضرت، و كلمات قصار (سخنان كوتاه) حضرت، و آن را «نهج البلاغه» يعنى (روش زيباى سخن گفتن) ناميد.مقدمهاى عالى و كوتاه نيز بر آن نوشت و در صدر و ذيل بعضى از سخنان حضرت گاهى مشكلات آن را حل كرده و توضيح داده يا مأخذ آن را نقل مىكند يا شأن نزول آن را بيان مىدارد.علامه بحر العلوم فقيه عالى مقام شيعه نهج البلاغه يعنى گزيدهاى از سخنان امير المؤمنين عليه السلام را «سخنى بالاتر از گفتار مخلوق و پائينتر از كلام خالق» مىداند.دانشمندان معتقدند از اين مقدار سخنان امير المؤمنين كه سيّد رضى در «نهج البلاغه» تدوين كرده است، به خوبى پيداست كه پس از قرآن مجيد، دنياى اسلام كتابى از لحاظ ابعاد و ارزشهاى اسلامى مانند نهج البلاغه در اختيار ندارد.با اين كه سيّد رضى قسمتى از سخنان حضرت را گرد آورده و تدوين نموده است، مع الوصف در همين مقدار دنياى بشريت مىتواند راه سعادت و نيك بختى، شقاوت و بدبختى، بى اعتبارى دنيا، عدل و انصاف، نكوهش ظلم و ستم و لزوم مبارزه با آن، ارزش زندگى، استفاده از فرصت براى رسيدن به مقام عالى انسانى، مرد و زن نمونه اسلام در مكتب پيغمبر و على عليه السلام، كار و كوشش، جهاد در راه دين و جان دادن در راه خدا و براى جلب رضاى او، ارزش علم و راهنمائى و رهبرى بندگان خدا به راه راست، احترام به قرآن و پيغمبر و تعاليم عاليه آن حضرت، نماز و روزه و حج و زكات و غيره، وارستگى و پارسايى، امر به معروف و نهى از منكر، قناعت و صرفهجوئى، دورى از شرك و ريا و آنچه شرف آدمى را لكهدار مىسازد، و به طور خلاصه چگونگى انسان شدن و شناختن خدا را با بهترين تعبيرات آن هم با صراحت و حشمت و جلالى كه
لطفا منتظر باشید ...
