یادنامه کنگره هزاره نهج البلاغه نسخه متنی

از آنجا به محيط زندگى و همه شبكه‏هاى حيات سرازير مى‏گردد و بطور كلى اخلاق و افعال آدمى را دگرگون مى‏كند و در مسير الهى به جريان مى‏اندازد.

ارتباط با چنين منبع پر بار و زايا موجب درمان و پيشگيرى بسيارى از بيماريهاى روانى و اخلاقى مى‏گردد كه حسادت يكى از بزرگترين بيماريهاى اخلاقى و ريشه بسيارى از جنايات و نابسامانيها است.

تحقيق و بررسى در اين باره به رساله ديگرى موكول است ولى در يك ارزيابى كوتاه مى‏توان گفت: تنگ نظرى و خود كم بينى از عوامل مهم حسادت است و داروى شفا بخش آن بلند نظرى و والا گرايى است كه از توجه به عظمت خدا مايه مى‏گيرد- چگونه ممكن است خداپرست راستين كه آفريدگارش را در عاليترين درجه مهر و قدرت مى‏بيند، به انسانى رشك ببرد و از فنا و بدبختى او احساس لذت و آرامش كند توجه به عظمت خدا آدمى را ارج و تعالى مى‏بخشد و از پستى و تنگ نظرى مى‏رهاند و در افقهاى بلند و گسترده به فعاليت وا مى‏دارد.

در زندگى روزمره و بهره‏ورى از روزى و تأمين معاش، توجه به خواست و تدبير حكيمانه و قاطع خدا و عظمتهاى او، انسان را از حسادت باز مى‏دارد و چنان به او عظمت و تعالى مى‏بخشد كه از ايثار و گذشت سر شار مى‏شود و راحتى خويش را فداى آسايش ديگران مى‏سازد و اينك به كلام امام در اين زمينه توجه كنيد: «اما بعد فان الامر ينزل من السماء كقطرات المطر... فاذا رأى احدكم لاخيه غفيرة فى اهل او مال او نفس فلا تكونن له فتنه.» پس از ستايش پروردگار عزيز و درود بر پيامبر رحمت و نجات بخش، فرمان خدا از آسمان به زمين چونان قطرات باران در مى‏رسد به سوى هر كس بدان مقدار كه برايش جدا شده و مشخص گشته است چه زياد و چه كم پس آن گاه كه در مال و جان- برادر دينى‏تان فزونى و وسعتى ديديد پس مباد كه سبب فتنه و فساد او گرديد و بدو رشك بريد. و آخرين سخن، كلام ششمين امام راستين جعفر بن محمد الصادق- درود فرشتگان و پاكان بر او- است كه «آفة الدين الحسد...» آفت و بلاى دين رشك بردن است. و در سخن ديگر فرمود: رشك بردن از كوردلى و