یادنامه کنگره هزاره نهج البلاغه نسخه متنی

بر پر خورى ظالم و گرسنگى مظلوم صحه نگذارند البته زمامدارى بر شما را رها مى‏كردم آن چنان كه مركبى را با انداختن ريسمانش بدوشش رها ميكند و با پياله بى اعتنايى انجام را چون آغاز سيراب مى‏كند در آن هنگام مى‏ديديد كه دنياى شما پيش من از اخلاط دماغ بز هم بى ارزشتر است.

امام در اين بيان زمامدارى را بعنوان يك مسئوليت كه از سه انگيزه غير قابل اجتناب سر چشمه مى‏گيرد تلقى مى‏كند و زمامدارى را بعنوان يك مقام (هر چند بلند) از ناچيزترين اشيا نيز بى ارزشتر مى‏شمارد.

2- امام در خطبه 131 آنجا كه خصايص امام را بيان مى‏كند در زمينه قبول زمامدارى بعنوان يك مسئوليت مى‏فرمايد: (ص 189) «اللهم انك تعلم انه لم يكن الذى كان منا منافسه فى سلطان و لا التماس شى من فضول الحطام و لكن لنرد المعالم من دينك و نظهر الاصلاح فى بلادك فيا من المظلومون من عبادك و تقام المعطله من حدودك. اللهم انى اول من اناب و سمع و اجاب».

خداوندا تو خود آگاه و گواهى كه آنچه از ما در قبول خلافت و امامت امت سر زد براى قدرت طلبى و رسيدن باضافات مادى دنيا نبوده بلكه هدف ما اين بود كه عهده‏دار مسئوليت بازگرداندن آثار دين تو و اصلاح امت و سرزمينهاى تو باشيم تا بندگان مظلوم تو در امنيت بسر برند و حدود و قوانين تعطيل شده تو بر پا شود بار خدايا من اولين كسى هستم كه بسوى تو شتافتم و پيام ترا شنيدم و اجابت نمودم.

هدفهائى كه امام براى قبول مسئوليت خلافت و جريانات اجتناب ناپذير آن بيان مى‏كند كلا وظايف سنگينى است كه در برابر خدا نسبت به خلق متوجه امام مى‏گردد و امام ناگزير از انجام آن‏