آموزش عقاید نسخه متنی

مي شمرند، آنگاه مي فرمايد: «فما
تنفعهم شفاعة الشافعين». از اين آيات استفاده مي شود
که مشرکان و منکرين قيامت که خدا را عبادت نمي کنند و به بندگان
نيازمندش کمک نمي رسانند و پايبند به اصول صحيحي
نيستند هرگز مشمول شفاعت نخواهند شد. و با توجه به اينکه استغفار
پيامبر اکرم (ص) در دنيا هم نوعي شفاعت به شمار مي رود و
استغفار آن حضرت درباره کساني که حاضر نيستند از او درخواست استغفار و
شفاعت کنند قبول نمي شود (1) مي توان
استفاده کرد که منکر شفاعت هم مشمول شفاعت، واقع نمي شود چنانکه همين
مضمون در روايات هم آمده است. 

2. عن النبي(ص):

من لم يومن بشفاعتي فلا اناله الله
شفاعتي.

خدا کسي را که ايمان به شفاعت من ندارد مشمول
شفاعت من قرار ندهد.

(بحار الانوار/ج8، ص58 خ84).

حاصل آنکه: شفيع مطلق و اصلي بايد علاوه
بر ماذونيت از طرف خداي متعال، خودش اهل معصيت نباشد و قدرت
ارزيابي مراتب اطاعت و عصيان ديگران را داشته باشد و
پيروان راستين چنين کساني مي توانند در پرتو او مراتب
نازل تري از شفاعت را داشته باشند چنانکه چنين پيرواني در
زمره شهدا و صديقين محشور مي شوند. (3) و از
سوي ديگر، کسي لياقت شفاعت شدن را دارد که علاوه بر اذن
الهي، ايمان راستين به خدا و پيامبران و روز
رستاخيز و آنچه خدا بر پيامبرانش نازل فرموده و از جمله، حقانيت
شفاعت، داشته باشد و اين ايمان را تا پايان عمر، حفظ کند.

1. ر.ک: منافقون/

5-6. 2. عن النبي(ص):

من لم يومن بشفاعتي فلا اناله الله
شفاعتي.

خدا کسي را که ايمان به شفاعت من ندارد مشمول
شفاعت من قرار ندهد.

(بحار الانوار/ج8، ص58 خ84). 3. والذين امنوا
بالله و رسله اولئک هم الصديقون و الشهداء عند ربهم.

و کساني که ايمان به خدا و پيامبران
آوردند نزد پروردگارشان صديقان و شهيدان خواهند بود.