«اَلَّذى جَعَلَ لَكُمُ الاَْرْضَ فِراشاً وَ السَّماءَ بِناءً وَ أَنْزَلَ مِنَ الَّسماءِ مآءً فَأخْرَجَ بِهِ مِنَ الَّثمَراتِ رِزْقاً لَكُمْ فَلاتَجْعَلُوا لِلّهِ أَنْداداً وَ أنْتُمْ تَعْلَمُونَ.»(159)(بقره / 22)در اين آيه «و أنتم تعلمون» بيانگر آن است كه كسانى كه به خداى واحد شرك مىورزند و براى او انباز قائل مى شوند، خود مى دانند كه در اشتباه اند. اين علم كه با انكار ظاهرى توأم است، همان معرفت فطرى به توحيد است.
2 ـ 3 وجود عقيده به خداى واحد در فطرت انسان ها
«قُلْ أَرَأيْتَكُم إِنْ أَتكُمْ عَذابُ اللهِ أَوْ أَتَتْكُم السَّاعَةُ أَ غَيرَاللهِ تَدعُونَ اِنْ كُنتم صادقينَ.»(160)(انعام / 40)در اين آيهى شريفه به چند نكتهى مهم دربارهى فطرت اشاره شده است; از جمله: الف ) توجه به خداى يگانه نداى فطرت همهى انسان هاست. در اين آيه: استفهام در جملهى «أَرَأَيْتَكُم» استفهام تقريرى است و حاكى از اين معنا و مضمون است كه انسان چاره اى جز اعتراف به يگانگى خداوند در خلق و امر ندارد.ب) در اين آيه «قل...» بيانگر آن است كه پيامبر (ص) وظيفه دارد، مردم را به فطرت توحيدى توجه دهد و اين فطرت خفته را بيدار و شكوفا سازد.ج) عبارت «أن أَتكم عذاب الله» حاكى از آن است كه هنگام رويارويى با عذاب الاهى، فطرت توحيدىِ انسان ظهور مى كند.د) عبارت «أو اتتكم الساعة» در صورتى كه مقصود از «الساعة»(161) زمان مرگ باشد، بيانگر آن است كه هنگام روبرو شدن با مرگ، فطرت توحيدى انسان بيدار مى گردد.هـ) مجموع آيه دلالت بر اين دارد كه فطرت انسان در تنگناها و شدايد، بيدار و آشكار مى گردد و ذكر عذاب و مرگ تنها از باب نمونه است; از طرف ديگر، از آيه مى توان استفاده كرد كه رفاه و آسايش، زمينهى پوشيدگى فطرت را فراهم مى آورد.
لطفا منتظر باشید ...
