نكته مهم آن است كه عارف، تنها با عمل به شريعت به اين مقام دست مىيابد؛ يعنى براى رسيدن به باطن، سالك بايد ظاهر را در خود متحقق سازد. ولى نه تنها از شريعت آغاز مىكند، بلكه در نهايت نيز شريعت را حفظ مىكند؛ زيرا ولى همواره در ظاهر تابع نبى و شريعت او است و هرگز از آن تجاوز نمىكند، «نه شريعت تازهاى پديد مىآورد و نه حكمى را نسخ مىكند»(3)؛ اما در عين حال، به كنه و باطن آن دست مىيابد، تا آنجا كه 1. ابنعربى، الفتوحات المكيه، ج 1، ص 167.2. ابنعربى، رسائل ابنالعربى، رسالة الانوار، ص 2.3. ابنعربى، الفتوحات المكيه، ج 1، ص 251.
لطفا منتظر باشید ...
