امر مينوى
از نظر اتو دين بر پايه مواجهه روح و جان آدمى با حقيقتى پديد مىآيد كه هم داراى جنبه عقلانى است و هم داراى جنبه غيرعقلانى. اصطلاح رايج براى اشاره به اين حقيقت متعالى، امر قدسى (the Holy) است؛ اما اين واژه در سير تطورات معنايى خود، در طول زمان، چنان با مفاهيم عقلانى آغشته گرديده كه بُعد اصيل غيرعقلانىاش پنهان مانده و مورد غفلت قرار گرفته است.شايد مهمترين مفهومى كه در معناى قدسى داخل شده و بيشتر همان معنا باشد كه باشنيدن لفظ به ذهن متبادر مىشود، عبارت باشد از: خيرخواهى، خوبى و خير محض، بهگونهاى كه اينك امر قدسى، حقيقتى به شمار مىرود كه به معناى خير محض و ارادهخير است. از نظر اتو غلبه اين گونه مفاهيم اخلاقى و نظرى، موجب اختفاى بعد مهمتر امر قدسى مىشود، بعدى كه هرگز در هيأت مفاهيم در نيامده، توسط دستگاه عقل نظرى قابل اكتشاف نيست و تنها از طريق حال و احساسى عميق در وجود انسان مكشوف مىگردد.(3) اتو براى اشاره به آن بعد اين حقيقت، و به تعبيرى براى پرهيز از پيرايههاى اخلاقى و نظرى، كه واژه قدسى (holy) را فرا گرفته، لفظ numen (نومن) را كه واژهاى لاتينى است1. analogous elation.2. Otto The Idea of the Holy p. 6.3. I id.pp. 5-7.