مبانی نظری تجربه دینی نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
و نظريات داروين، بحث و گفتوگو مىكرد و بىصبرانه منتظر روزى بود كه بتواند به پرسشهاى خود در اين باره پاسخ گويد.در سال 1888 پس از به پايان بردن دوره دبيرستان، در اين كه آيا با دوستانش به دانشگاه گوتينگن برود يا تنها در ارلانگن بماند، مردد بود. تنها چيزى كه او را از رفتن به گوتينگن بازمىداشت، غلبه الاهيات ليبرال در آنجا بود. اتو مىترسيد تحت تأثير فضاى ليبرال آن دانشگاه، در باورهايش در مورد راست دينى محافظه كار، تزلزل پديد آيد. از اين رو، به اميد آنكه بتواند از اين عقايد دفاع كند، در دانشگاه فردريك آلكساندر، در ارلانگن ثبت نام كرد؛ اما پس از مدت كوتاهى در عيد پاك(1) سال 1889، هنگامى كه براى آغاز مطالعات رسمىاش در الاهيات آماده مىشد، تصميم گرفت به گوتينگن برود، هرچند بنا داشت با تمايل حاكم در آنجا به مدرن كردن الاهيات كارى نداشته باشد. باوجود اين، عزيمت به گوتينگن، آغاز مرحله تازهاى در الاهيات، بلكه در زندگى اتو بهشمار مىرود.(2) يك ترم بعد، وقتى اتو به ارلانگن بازگشت (1889 - 1890) تغيير محسوسى در افكار و روحيات او پديد آمد. او به شدت تحت تأثير آرا و افكار متكلم الاهيات سيستماتيك،(3)