در نتيجــه آنچه را كه خــدا اراده فرمــوده واقــع مىشـود.(1)
1- الميـــزان ج 40، ص 16.
قضاى آسمانهاى هفتگانه
« فَقَضهُنَّ سَبْعَ سَمواتٍ فى يَوْمَيْنِ ! » (12 / سجده)
معناى اصلى قضاء جدا كردن چند چيز از يكديگر است. جمله نامبرده مىفهماند كه آسمانى كه خدا متوجه آن شد، به صورت دود بود، و امر آن از نظر فعليت يافتن وجود مبهم و غير مشخص بود، خداىتعالى امر آن را متمايز كرد، و آن را در دو روز هفت آسمان قرار داد.
اين آيه شريفه با آيه قبليش ناظر به تفصيل اجمالى است كه در آيه « اَوَلَمْ يَرَالَّذينَ كَفَرُوا اَنَّ السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ كانَتا رَتْقا فَفَتَقْناهُما - آيا كسانى كه كافر شدند نديدند كه آسمانها و زمين يك پارچه بود و ما آن ها را از هم جدا كرديم!»(30/انبياء) متعرض آنبود.(1)
1- الميـــزان ج 34، ص 267.