واژه های نهج البلاغه نسخه متنی

ملمات

حوادث نازل شونده

جماع

وسيله اجتماع، مجتمع

صغو

تمايل نمودن

اشنأ

دشمن داشتنى‏تر

وتر

عداوت و كينه

تغاب

تغافل و كودنى كن

ساعى

سخن چين ميان مردم و دولت

شره

طمع شديد

اثمة

گناهكاران

آصار

جمع اصر: گناه

اوزار

جمع وزر: سنگينى

احنى

علاقمندتر

الف

انس و محبت

حفلات

جمع حفلة: مجلس

اقول

گوينده‏تر

رض

عادت بده

لا يطروك

ترا زياده از حد تعريف نكنند

يبجحوك

ترا بيجا شاد نكنند

زهو

غرور و تكبر

عزة

غرور و خود بزرگ بينى

تزهيد

بى‏ميل نمودن

تدريب

مجرب نمودن و عادت دادن

منافثة

هم صحبت شدن، همدم بودن

مرافق

وسائل رفاه و راحتى

رفد

يارى و مساعدت

انقا

پاك‏تر از نقى

جيب

يقه پيراهن

ينبوا

شدت نشان مى‏دهد

تفاقم

بزرگى كار

خلوف

باقيمانده

تهز

بحركت مى‏آورد

لا تضيفن

نسبت نده

ضعة

پستى مقام

يضلع

مشكل مى‏شود

خطوب

جمع خطب: كار بزرگ و مهم

لا تمحك

خشمگين نمى‏كند، بد خلق نمى‏شود