لطفا منتظر باشید ...
ناكامى معقل در تعقيب سفيان عوف غامدى
پس از جنگ نهروان معاويه دانست قدرت مركزى حكومت اميرالمؤمنين ضعيف شده و كوفى ها از حمايت على عليه السلام كوتاهى مى كنند، لذا دست به توطئه زد و هر روز گروهى غارتگر را به بلاد اسلامى مى فرستاد. با همين انگيزه، سفيان بن عوف غامدى به همراه شش هزار سواره نظام را براى غارت شهرانبار اعزام كرد. و آن مردِ خون خوار شهر انبار وهيت را به غارت برد عده اى را كشت و جمعى از زنان را به اسارت گرفت تا مردم شهر دست از محبت اميرالمؤمنين عليه السلام بردارند، [ تفصيل بيشتر را در شرح حال 'اشرس بن حسان بكرى' يا 'سعيد بن قيس همدانى' بخوانيد. ] چون اين خبر به اميرالمؤمنين عليه السلام رسيد بسيار متأثر و اندوهگين شد. همه مردم را به مسجد فرا خواند و خطبه مفصلى ايراد كرد و ضرورت جنگيدن با معاويه و بازگشت مجدد به صفين را گوشزد نمود.
در اين ميان بهترين فرد براى مقابله با سفيان معقل بود، لذا امير مؤمنان به وى مأموريت داد كه هر چه سريع تر براى سركوب غارتگران معاويه و تعقيب سفيان به سرحدات كشور حركت نمايد. معقل نيز اين مأموريت و اين فرصت را مغتنم شمرد، و براى جلوگيرى از غارت هاى احتمالى سفيان به يك گشت گسترده نظامى دست زد و هنوز از انجام مأموريت كه حراست از مرزهاى عراق و تعقيب متجاوزان بود، بازنگشته بود كه اميرالمؤمنين عليه السلام توسط عبدالرحمن بن ملجم مرادى ملعون ضربت خورد و به شهادت رسيد، و روح بلندش به ملكوت اعلى پيوست. [ ر. ك: شرح ابن ابى الحديد، ج 2، ص 85 - 90؛ امالى طوسى، مجلس 6، ص 173، ح 45. ]
