لطفا منتظر باشید ...
صيفى در چنگال زياد
در دورانى كه زياد بن ابيه از سوى معاويه حاكم كوفه بود، صيفى را نزد خود خواند و نظر او را درباره امام على عليه السلام پرسيد. صيفى گفت: بهترين سخنى كه بتوان در مورد يكى از بندگان خدا از مؤمنين بر زبان راند درباره على مى گويم.
همين كه سخن او تمام شد، زياد دستور داد او را با عصا زدند به طورى كه نقش بر زمين شد، سپس گفت: اكنون كنار برويد و رهايش كنيد. پس جلو آمد و پرسيد: حال نظرت در مورد على چيست؟
صيفى گفت: به خدا سوگند اگر با تيغ و شمشير، پاره پاره ام كنى جز آن را نخواهى شنيد، كه قبلاً شنيدى.
زياد گفت: به خدا قسم يا گردنت را مى زنم و يا بايد على را لعن كنى؟
صيفى گفت: در اين صورت گردنم را بزن، به خدا قسم لعن او را از من نخواهى شنيد، و اگر هم جز به گرفتن جانم راضى نمى شوى پس آن را بگير كه من راضى به رضاى خدايم و تو هم شقى و بدبخت خواهى شد.
زياد دستور داد او را به غل و زنجير كشيدند و به زندان افكندند. [ تاريخ طبرى، ج 5، ص 266؛ الاغانى، ج 7، ص 148. ]
