تصرف مىكند و در ساكنان آسمان حكم مىراند و ملائكه صافّات در بين آسمان و زمين كه محل رخنه شيطانهاست صف مىبندند و آنها را با اِعمال زجر، از مداخله در كار وحى منع مىكنند و اين خود تصرف اوست در بين آسمان و زمين و شيطانها. آن فرشتگان وحى را بر پيغمبر وى تلاوت مىكنند و اين تلاوت خود تكميل مردم و تربيت آنان است. به هر حال در وحى به تنهايى هم تصرف در عالم آسمانها است و هم تصرف در زمين و موجودات بين آن دو و چون چنين است، پس خدا به تنهايى رب تمامى عالم و مدير امور آن است و در نتيجه معبود واحد هم هموست.(1)
1- الميـــزان ج 33، ص 196.