در حالى كه بسيارى از رجال كهنه كار داخلى و ناظران سياسى خارجى، براى پى آمدهاى انتقال قدرت، ابراز نگرانى مى كردند، و امريكايى ها از حمام خون صحبت به ميان مى آوردند، و بختيار ملت را به كودتاهاى نظامى تهديد مى نمود، ايران خود را براى استقبال از امام آماده مى كرد. در همين حال، تعداد زيادى از زندانيان آزاد شدند. لايحه ى انحلال ساواك به مجلس رفت. امام شوراى انقلاب را تشكيل داد و تعيين خط مشى آينده ى ايران را به ديدار در بهشت زهرا موكول كرد. هم چنين در آخرين مصاحبه ى تلويزيونى، فشار افكار عمومى را به معنى قانون شمرد و از ارتش خواست از تماس با شاه خوددارى كند. نزديكان بختيار به او توصيه كردند كه تنها راه، استعفا است. قطعنامه ى طرف داران قانون اساسى و سوسيال دموكرات ها، با تمسخر مردم روبه رو شد. اشغال نظامى فرودگاه مهرآباد به منظور ممانعت از ورود هواپيماى حامل امام، با اعتراض سراسرى ملت روبه رو شد. سرانجام در حالى كه ته مانده هاى رژيم و ارتشيان وفادار به بختيار، در رضائيه و چند شهر ديگر، تظاهرات مردم را به آتش و خون مى كشيدند، ابرقدرت ها ناگزير شدند تن به حمايت از امام خمينى دهند. رمزى كلارك (وزير پيشين دادگسترى امريكا) نودونه درصد مردم را طرف دار امام خواند و ايزوسيتا از انقلاب اسلامى امام خمينى حمايت كرد. در آستانه ى حركت امام از پاريس، ستاد استقبال امام، از سوى جامعه ى روحانيت مبارز تشكيل شد و پنجاه هزار جوان مسلمان و مشتاق، حفظ جان امام را برعهده گرفتند. در چنين شرايطى، كار تظاهرات طرف داران قانون اساسى كه در حقيقت آخرين تلاش ته مانده هاى رژيم ستم شاهى بود، به رغم حمايت نيروهاى انتظامى و مسلّح، با يورش مردم به رسوايى كشيد و بختيار طى نامه اى،(300) خواستار ديدار با امام در پاريس شد، اما رهبر نهضت به طور رسمى اعلام كرد، تا بختيار استعفا ندهد، او را نمى پذيرم. با بسته شدن فرودگاه ها، جامعه ى روحانيت مبارز دست به تحصن در مسجد و دانشگاه تهران زد و صدها روحانى از سراسر كشور به متحصنين پيوستند. به دنبال آن، راه پيمايى ها به رژه هاى نمايش قدرت تبديل شد و در هفتم بهمن، راه پيمايى عظيمى در تهران و سراسر ايران به راه افتاد. راه پيمايان در روز رحلت پيامبر(صلى الله عليه وآله) و شهادت امام حسن(عليه السلام)، خواستار بازگشت امام خمينى شدند و توطئه هاى خائنانه براى بازگرداندن شاه را محكوم كردند. آنان هشدار دادند كه در مراحل مختلف، از همه ى امكانات و شيوه هاى مناسبِ برخورد، استفاده خواهند كرد.(301) در تظاهرات تهران، سنندج، بيرجند، آبادان، گرگان، قزوين و برخى ديگر از شهرستان ها، تعدادى از مردم به شهادت رسيدند و بختيار تظاهركنندگان را به واردكردن اسلحه از خارج متهم كرد و سرانجام در حالى كه به زمان سقوط دولتش نزديك مى شد، راه بازگشت امام را بدون مانع اعلام كرد. روز نهم بهمن، تهران شاهد يك جنگ خونينِ شش ساعته بود و در ميدان هاى 24 اسفند، ژاله، فوزيه و خيابان هاى فرح آباد، شهباز، آيزنهاور، اميرآباد، و مقابل دانشگاه ده ها نفر شهيد و صدها نفر زخمى شدند. در اين روز صداى رگبار مسلسل ها از بالاى بام ستاد ژاندارمرى و ميادين فوق، ساعت ها به گوش مى رسيد و مردم در تهران و شهرستان ها با هم بستگى كم نظيرى گروه هاى امداد تشكيل مى دادند و خيابان ها را سنگربندى مى كردند. در اين روز، آيت الله طالقانى به جمع متحصنين روحانيت مبارز پيوست. اساتيد و طلاب حوزه ى علميه ى قم نيز در مسجد اعظم متحصن شدند و بر اساس اظهارات مطبوعات آن زمان، دو ميليون شهرستانى براى استقبال از امام خمينى در تهران به بست نشستند و از سوى اهالى تهران، در مساجد و خانه ها مورد پذيرايى قرار گرفتند. در اين شرايط، خبرگزارى ها در تفسيرها و گزارش هاى خود از تشكيلات عظيم روحانيت، چگونگى اداره ى راه پيمايى ها و جنبش اسلامى مردم سخن مى گفتند و كميته ى برگزارى مراسم استقبال در مدرسه ى رفاه تهران، با تعيين مقررات استقبال، مردم را براى يك نمايش قدرت بى سابقه ى ملى بسيج مى كرد.
لطفا منتظر باشید ...
