دولت آشتى ملى بيش از 15 روز نتوانست به وعده هاى خود وفادار بماند. سرانجام در 17 شهريور، چنان كشتارى در ميدان ژاله (لاله) به راه انداخت كه نمايش فيلم پنجاه دقيقه اى آن در سينماهاى اروپا و امريكا، دنيا را در شگفتى و تأثر فرو برد. به اين ترتيب حكومت نظامى، جاى فضاى باز سياسى را گرفت و تعهد شاه را در برابر امريكا در زمينه ى تأكيد بر فضاى باز سياسى خدشه دار كرد. با اين وجود، كارتر هم چنان سياست حقوق بشر خود را ناديده گرفت و با تأييد رژيم شاه، به طور رسمى شاه را مورد حمايت سياسى خود قرار داد! حادثه ى زلزله ى طبس كه به قول يكى از نمايندگان رستاخيزى مجلس شوراى ملى از كشته پشته ساخته بود، دولت آشتى ملى را براى مدت كوتاهى از طوفان خشم مردم در امان داشت و مردم با پرداختن به كمك رسانى به آسيب ديدگان زلزله، به طور موقت از فكر انتقام و عكس العمل فورى بيرون آمدند، ولى اين فرصت طلايى چند صباحى طول كشيد و ناگهان با شايعه ى دفن زباله هاى اتمى، توجه مردم به كوير معطوف شد و دامنه ى مبارزه و خشم مردم بار ديگر گسترش يافت. در اين زمان، عده اى از نمايندگان مجلس رستاخيزى نيز با مردم هم صدا شدند و با انتقاد از دولت شريف امامى كوشيدند چهره اى ملى بيابند. در پى اين خيزش جديد، رژيم با زندانى كردن هويدا (وزير دربار) و نصيرى (رئيس سازمان امنيت) كوشيد خشم مردم را فرونشاند، ولى ديگر هيچ كدام از اين ترفندهاى شناخته شده نمى توانست رژيم را نجات دهد. به دنبال پيام امام خطاب به دانش آموزان، سال تحصيلى جديد ـ مهر ماه 1357 ـ با راه پيمايى هاى عظيم دانش آموزى آغاز شد و مدارس و دانشگاه ها به مراكز تجلّى نيروى جوان انقلاب اسلامى تبديل شدند و رژيم بار ديگر درمانده و وحشت زده شد.
لطفا منتظر باشید ...
