از ديدگاه قرآن، خداوند در برابر هدايت حكيمانه ى انسان كه در بعثت انبيا تجلّى كرد، به وى آزادى داده است، به اين معنى كه او در عين مسئول بودن در برابر آينده اش، در انتخاب آن نيز آزاد است، زيرا انسان موجودى با ادراك و قدرت تشخيص است و بايد مسئوليت خواهى از او بر اساس انتخاب باشد.(39) به اين ترتيب خداوند انسان را بر سرنوشت خود حاكم قرار داده است و او بايد، با مسئوليتى كه در برابر خدا دارد، راه آينده ساز خويش را بر اساس انديشه و حكمت برگزيند. اين بينش در حيات سياسى مسلمان نقش بسيار مهمى دارد.
5 . حقوق انسان
مراعات كليه ى حقوق ناشى از كرامت انسانى و كار و تلاش وى، از اصولى است كه قرآن بر آن تأكيد دارد. اين در حالى است كه بخش مهمى از حيات سياسى انسان به اين اصل وابسته است.(40)
6 . عقل و تجربه ى سياسى
در كليه ى فعاليت هاى حياتى، از جمله سياست و حكومت، تعقّل و تجربه دو پايه ى اساسى انديشه و عمل است و انسان هاى مؤمن در پرتو وحى و قوانين الهى از اين دو موهبت استفاده مى كند. قرآن به بهره گيرى انسان از اين دو شيوه ى ادراكى، تأكيد و به گونه هاى مختلف به آن اشاره مى كند.تجربه هاى به دست آمده از زندگى ديگران را سرمايه ى بزرگ دانش و خردورزى انسان مى داند.(41)
لطفا منتظر باشید ...
