يكى از آفت هاى خطرناك مبارزه ى سياسى و پيكار نظامى، كشانده شدن به سازش، و فداكردن اصول براى رسيدن به مسايل حاشيه اى است. چنين خطرى، به طور معمول با توطئه هاى حساب شده ى دشمن، بر سر راه مبارزات اصولى به وجود مى آيد; هر چند ممكن است سازش دلايل مختلفى داشته باشد، ولى به دليل اين كه اصول فداى مسائل فرعى مى شوند و راه دشمن باز مى گردد، محكوم است; حتى اگر عامل سازش سستى و احساس زبونى باشد.(58)
24. احتياط در برخورد با دشمن
گرچه پى بردن به خصوصيات روانى، شگردها، انگيزه ها و حالت هاى پنهان دشمن دشوار است و امكان دارد هر موردى ويژگى هاى خاص و تعميم ناپذير داشته باشد، قرآن يك سلسله از روحيات و انگيزه هاى بيگانگان را در رابطه با مسلمانان بيان كرده است كه ضمن شناخت آن، بايد در برخورد با دشمن احتياط و دورانديشى را از نظر دور نداشت.(59)
25. آرمان نهايى اسلام
از ديدگاه قرآن، آئين اسلام، جهان شمول و جاودانه است و رسالتِ گسترش آن بر دوش همه ى مسلمان ها قرار دارد. هدف آرمانى فعاليت هاى سياسى در جامعه ى اسلامى پيروزى نهايى اسلام بر همه ى اديان است. بر اين اساس بايد سياست گذارى ها با آرمان هم سو و موجب رسيدن به آن شود. نقش اين اصل در فلسفه ى سياسى اسلام و تبيين سياست هاى كلّى حكومت بسيار عميق و نيازمند برنامه ريزى هاى درازمدت و كارهاى مرحله اى و به هم پيوسته است.(60)