قرآن يكى از ويژگى هاى بارز جامعه ى با ايمان را حركت و عمل بر اساس تصميم گيرى مشترك معرفى مى كند و از پيامبر(صلى الله عليه وآله) نيز مى خواهد در كارهاى اجتماعى از اين شيوه پيروى كند تا ضمن احترام به افكار عمومى، همه در تصميم گيرى هاى اجتماعى همكارى كنند و در مسئوليت پذيرى آمادگى بيش تر از خود نشان دهند تا مشكلات اطاعت از رهبرى از ميان برداشته شود.(42)
8 . مسئوليت همگانى
نقش هر مسلمان در تعيين سرنوشت جامعه، بازتاب كارهاى ديگران در سرنوشت او و تعهدى كه بايد در پذيرش مسئوليت هاى اجتماعى داشته باشد، ايجاب مى كند كه مراقب تمام امورى باشد كه در جامعه روى مى دهد. قرآن اين اصل را باعنوان امر به معروف و نهى از منكر، بخشى از فريضه هاى اجتماعى قرار داده و يكى از مبانى انديشه ى سياسى و اركان حيات سياسى مسلمان دانسته است. اين اصل قرآنى فعاليت سياسى را بخشى جدانشدنى از زندگى اجتماعى هر مسلمان قرار مى دهد و او را در تعيين سرنوشت جامعه شريك مى سازد.(43)