تفسیر هدایت جلد 8
لطفا منتظر باشید ...
شناخته و يا خواهد شناخت در آينده جزء يك عالم از آن عالمها قرار خواهد گرفت، و جز خدا و كسى كه او بخواهد از رازش آگاه شود، نمىداند كه در عالمهاى ديگر چه وجود دارد؟مهمّ اين است كه دقّت آفرينش خدا را همان گونه در يك نطفه مىبينى كه در آسمانها مىيابى، و هماهنگى آفرينش ميان نطفه و آسمانها دليلى است فطرى بر وحدت اندازه سنجى و تدبير- سبحان اللَّه-! «وَ ما كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غافِلِينَ- حال آن كه از اين مخلوق غافل نبودهايم.»پس خدا آسمانها را آفريد، و اوست كه آنها را به تدبير خود مىگرداند، و بر آنها تسلّط مطلق دارد، و روش و سنّت او در تمام آفرينش نيز چنين است، نه چنان كه يهود ادّعا مىكنند كه: او هستى را آفريد و سپس آن را هم چنان رها كرد. پس او- سبحانه و تعالى- گر چه براى زندگى قوانينى قرار داده، امّا هموست كه آنها را چنان كه مىخواهد و هر گونه مىخواهد جارى مىسازد.[18] سلطه او بر قوانين و سنتهاى جارى، در حكمت رساى او تجلّى مىكند، پس باران به طور تصادفى و بىحساب نمىبارد، بلكه براى مصلحت و زنده كردن زمين از آسمان مىبارد.«وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ- و از آسمان به اندازه نياز آب فرستاديم و آن را در زمين جاى داديم ...»بارانى كه از آسمان مىبارد به اندازه نياز حال و آينده زمين است، پس اگر تمام درياها بخار شود و به ابرها و سپس به باران تبديل گردد سيلها به وجود مىآورد و كشاورزى و دامدارى را نابود مىكند، چنان كه طوفان نوح (ع) كرد، و بر عكس اين اگر بارانها كم شود و براى مردم كافى نباشد بىيقين از تشنگى مىميرند، ولى آن كه نيازهاى انسان را آفريد در كنارش چيزهايى را به اندازه خود آفريد، پس در زمين مخزنهايى نهاد كه آبهاى زمستانى را براى تابستان نگه مىدارند.
