تفسیر هدایت جلد 8

مى‏آشاميد مى‏آشامد.»

يعنى اين از طبقه و طبيعت شماست، پس او را اطاعت نكنيد، و هر گاه بدانيم كه بيشتر گردنكشان و طاغوتان مردم ساده را بدين سان گمراه مى‏سازند كه عنصر و نژاد آنان از نژاد ديگر مردم برتر است و آنان از نظر ذاتى و ارثى از ديگران متمايزند و نيرومندتر و توانگرتر از ديگرانند، آن گاه بعدى از ابعاد اين آيه را در مى‏يابيم، بارى اين بزرگ مآبان! به مردم مى‏گويند: ما از انبياء سزاوارتريم به طاعت و بايد از ما فرمانبردارى كنيد، زيرا انبياء خود از طبقه محرومانند، مثل شما مى‏خورند و مانند شما مى‏نوشند پس شايستگى رهبرى ندارند، در حالى كه ما- يعنى طاغوتان گردنكشان- در خورد و خوراك از ديگر مردم متمايز و برتريم.

[34] «وَ لَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَراً مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ- و اگر از انسانى همانند خود اطاعت كنيد زيان كرده‏ايد.»

وقتى زندگى انبياء را مورد بررسى قرار مى‏دهيم مى‏پنداريم ايشان مردانى تنومند و بلند بالا بوده‏اند و ايشان را درون هاله‏اى از ارزشها و اعتبارهاى مادّى به تخيّل در مى‏آوريم، اما اگر تصوّر كنيم كه ايشان مردمى بوده‏اند چوپان، با جامه‏هاى درشت و ژنده و با اين همه يكى از همانان نزد فرعونى مى‏آيد كه در كاخ با شكوه خويش بر اريكه قدرت و شوكت نشسته و لشكريانش پيرامونش صف كشيده‏اند، و شهرت و آوازه‏اش آفاق را در نورديده و آن گاه اين چوپان عادى از آن سلطان والا جاه مى‏خواهد كه از او اطاعت كند و فرماندهى را بدو سپارد، آن گاه ميزان دشوارى ايمان آوردن به ايشان را در مى‏يابيم.

[35] «أَ يَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذا مِتُّمْ وَ كُنْتُمْ تُراباً وَ عِظاماً أَنَّكُمْ مُخْرَجُونَ- آيا به شما وعده مى‏دهد كه چون مرديد و خاك و استخوان شديد، شما را از گور بيرون مى‏آورند؟» آيا ممكن است خاكهاى پوسيده ديگر بار باز گردد و استخوانهاى پوك و پوسيده بشرى شود؟! [36] «هَيْهاتَ هَيْهاتَ لِما تُوعَدُونَ- اين وعده‏اى كه به شما داده شده