تفسیر هدایت جلد 8
لطفا منتظر باشید ...
مىخوانى، كه در راه راستى كه آنان را در صورت پيروى و پيمودن آن به هدفهايشان مىرساند. مشكل آدمى در بسيارى موارد اين است كه هدف خود را مىشناسد، ولى نيازمند به دانستن راه و وسيلهاى درست است كه بدان هدف برسد، و رسالتهاى الهى او را به درستترين راه براى وصول به هدفهاى برترش راهنمايى مىكنند.آشكارترين مصداقهاى صراط مستقيم و بلكه ميزان و وسيله تشخيص صراط مستقيم رهبرى خردمندانه و پيشواى عادل است كه خداوند او را براى مردم شاخص قرار داده، و به وسيله او حق را از باطل باز مىشناسند و اين پيشوا در وجود شخص پيامبر و پس از او امامان معصوم (ع) و عالمان الهى كه پس از ايشان نسبت به حلال و حرامى كه خدا مقرر داشته امينند تجسّم و تمثّل يافته است. در حديثى پشت در پشت از پيامبر- صلّى الله عليه وآله- آمده است كه به على- عليه السّلام- گفت:«آن كس كه تو را به سبب دينت دوست دارد و راه تو را در پيش مىگيرد، بيگمان از كسانى است كه به صراط مستقيم هدايت شده است، و آن كس كه از راهنمايى تو روى مىگرداند و تو را دشمن مىدارد و راهش را از تو جدا مىكند، روز قيامت با خداوند روبرو مىشود و او را از نيكى بهرهاى نيست» «32».[74] «وَ إِنَّ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّراطِ لَناكِبُونَ- و كسانى كه به آخرت ايمان ندارند از راه راست منحرفند.»اين بيان از آن جهت است كه ايمان به آخرت سنگ بنياد وجود علمى انسان را تشكيل مىدهد، مگر نه آن كه شناخت پايان كار در شناختن حقايق زندگى سهمى بسزا دارد؟ كسى كه حقيقت دنيا را نشناسد مىپندارد كه دنيا سراى آسايش و پاداش است، و وقتى اين دو را نبايد تيرهبختى و شقاوت او افزونتر مىشود، و كسى كه به آخرت ايمان نداشته باشد هدف زندگى را نمىشناسد و در جهان به دنبال هدفهايى مىرود كه بدو زيان مىرساند و سودى براى او در بر ندارد،
