تفسیر هدایت جلد 8
لطفا منتظر باشید ...
سنگين باشد، خود، رستگارانند.»كه به سوى نعمتهاى بهشت مىروند، و مهمتر از اين به خشنودى خدا دست مىيابند.[103] «وَ مَنْ خَفَّتْ مَوازِينُهُ فَأُولئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خالِدُونَ- و آنان كه ترازويشان سبك باشد، به خود زيان رسانيدهاند و در جهنّم جاويد ماندگانند.»و شايد معنى «به خود زيان رسانيدهاند» اين باشد كه تنها فرصت خود را در دنيا از دست دادهاند.[104] اين گروه چگونه عذابى مىبينند؟«تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ- آتش چهرههايشان را مىسوزاند ...»«اللّفح» به معنى ضربه سخت شمشير است، پس در آخرت آتش چنان بر چهره آنان مىزند كه گويى دم شمشير است.«وَ هُمْ فِيها كالِحُونَ- و آنان در آتش لبانشان آماس كرده و برگشته است.»يعنى به سبب سوختن لبانشان و تابيدن آن به بيرون دندانهايشان نمايان شده.[105] و آن گاه كه دوزخيان از آتش به زارى و التماس افتادهاند به آنان ندا مىرسد:«أَ لَمْ تَكُنْ آياتِي تُتْلى عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِها تُكَذِّبُونَ- آيا آيات من برايتان خوانده نمىشد و آنها را دروغ مىانگاشتيد؟» [106] «قالُوا رَبَّنا غَلَبَتْ عَلَيْنا شِقْوَتُنا وَ كُنَّا قَوْماً ضالِّينَ- گويند اى پروردگار ما، شوربختيمان بر ما غلبه كرد و ما مردمى گمراه بوديم.»آنها خود با كارهايشان خويش را شوربخت ساختند، و گرنه خدا كسى را به فطرت خود تيره بخت نمىآفريند.[107] و مىافزايند:
