تفسیر هدایت جلد 8

پرداخت. چون از محضر قاضى بيرون آمد پسرش امام باقر (ع) از او پرسيد: اى پدر چرا به خدا سوگند نخوردى؟ مگر حق با تو نبود؟ امام (ع) فرمود: چرا حق با من بود، ولى خدا بسى بزرگتر از آن است كه من به خاطر چهارصد دينار به نام او سوگند بخورم.

ايشان بدين گونه پرهيز داشتند و سوگند خوردن را سخت و دشوار مى‏دانستند و پايه‏هاى اجتماع اسلامى بر اين اساس نهاده شده است.

سازندگان افك، آن تهمت بزرگ و مسئوليّت جامعه مسلمان‏

[11] «إِنَّ الَّذِينَ جاؤُ بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ- كسانى كه آن دروغ بزرگ را ساخته‏اند گروهى از شمايند ...»

كسانى كه به همسر پيامبر تهمت زدند چه كسانى بودند؟

اين پرسشى است كه مهم نيست با بردن نام اشخاص بدان پاسخ گوييم، بلكه موضوع مهم براى ما طبيعت آن دار و دسته و هدف آنها از آن تهمت است.

هدف آن تهمت كاستن از كرامت و حيثيت پيامبر (ص) بوده است و آن دارو دسته كسانى بوده‏اند كه با يكديگر بند و بستى بر پايه مصالح مادّى داشته‏اند نه بر پايه ارزشها، و قرآن براى آن كه احتمال تصوّرى غلط پيرامون اين قضيّه را از اذهان مؤمنان بزدايد ايشان را مخاطب مى‏سازد و مى‏گويد:

«لا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ- مپنداريد كه شما را در آن شرّى بود. نه، خير شما در آن بود ...»

زيرا سرانجام به زودى منتهى به خير خواهد شد، بدين اعتبار كه آزمايشى است براى جامعه مسلمان، و اگر مؤمنان بر اين قضيّه و امثال آن غلبه كنند و فايق آيند اجتماعشان جامعه‏اى با فضيلت و قادر بر پايدارى در برابر فشارها و مشكلات گوناگون خواهد بود.

«لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ- هر مردى از آنها بدان اندازه از گناه كه مرتكب شده است به كيفر رسد ...»