تفسیر هدایت جلد 8

[18] «وَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ- خدا آيات را براى شما بيان مى‏كند و خدا دانا و حكيم است.»

او مصالح شما را مى‏داند، و شما را با حكمت رساى خود بدانچه سعادتتان در آن است راهنمايى مى‏كند.

[19] سياق مطلب جزاى كسانى را كه به شايعه پراكنى در اجتماع مى‏پردازند و عادة از بيماران روانى هستند، بيان مى‏كند. بررسيهاى علمى جديد تأكيد كرده است كه مبتلايان به عقده‏هاى جنسى همان كسانى هستند كه براى نشر شايعات مجعول و آفريده بيمارى روانى خود مى‏كوشند، چون خود از نقايص جنسى رنج مى‏برند مى‏كوشند كه آن شايعات را بپراكنند تا از اجتماع انتقام بگيرند، گويى سبب كاهش اين غريزه در وجود آنها اجتماع بوده است يا دست كم با اين سخنان خود را تسلّى مى‏دهند تا عوض آنچه از دست داده و فاقد آنند و عقده‏هاى جنسى خود چيزى بيابند و به دست آورند. خداى تعالى گويد:

«إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ- براى كسانى كه دوست دارند درباره مؤمنان تهمت زنا شايع شود، در دنيا و آخرت عذابى درد آور مهيّاست ...»

زنا كارى هيبت و هراسى دارد كه از شرم و شرف بشرى سرچشمه مى‏گيرد و ضمير و و جدان انسان بر آن شرم و حيا سرشته شده است. هنگامى كه زنا در جامعه‏اى شايع شود هيبتش از ديده مردم فرو مى‏ريزد و در منجلاب آن غوطه‏ور مى‏شوند و از ارتكاب پى در پى آن پروا و پرهيزى نمى‏كنند.

فحشاء به مجرد بازگو كردن سخنان پليدى كه آدمى شنيده است به ديگران شايع و منتشر مى‏شود، و اين چيزى است كه ديوار شرف و شرف افراد اجتماع را فرو مى‏ريزد، آن گاه فرد اين جا نه انسانى را كه قلبش تباه و بيمار است به كردار نيك و شايسته فرا مى‏خواند، و نه مردم را نصيحت مى‏كند كه كارى كنند كه خيرشان در آن باشد بلكه در جستجوى شايعه‏اى باطل بر مى‏آيد تا آن را منتشر كند و انديشه‏اى خبيث و مرده تا آن را زنده كند و به هر سو پخش نمايد، زيرا او خود اهل