تفسیر هدایت جلد 8

تحريك كند، و شايد از مضامين اين آيه آن است كه زن كفش يا نعلينى بپوشد كه هنگام راه رفتن وى از آن صدايى برخيزد كه مردم را متوجّه او كند، در حالى كه اگر آن پايپوش نمى‏بود كسى هنگام عبور وى بدو توجّهى نمى‏كرد.

«وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعاً أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ- اى مؤمنان، همه به درگاه خدا توبه كنيد، باشد كه رستگار شويد.»

انسان معصوم آفريده نشده است، در اين صورت شگفت نيست اگر به لغزشهاى نافرمانى در افتد، ولى شگفت اين است كه آن لغزشها را با توبه چاره و درمان نكند. پيامبر (ص) هر روز صد بار از پروردگار خود آمرزش مى‏طلبيد.

[32] اسلام مردم را به زناشويى تشويق مى‏كند تا كانالى پاكيزه براى نيرومندترين غريزه بشر باشد، از اين رو خداى سبحان گويد:

«وَ أَنْكِحُوا الْأَيامى‏ مِنْكُمْ وَ الصَّالِحِينَ مِنْ عِبادِكُمْ وَ إِمائِكُمْ- عزبهايتان را و غلامان و كنيزان خود را كه شايسته باشند، همسر دهيد.»

زيرا آنان بشرى هستند كه همان غرايز و همان نيازمنديهاى شما را دارند.

«أيّم» مفرد «أيامى» است و كلمه‏اى است كه بر كسى اطلاق مى‏شود كه زناشويى نكرده، خواه زن يا مرد، امّا فراهم ساختن وسايل و تسهيلات لازم براى همسرى مسئوليّتى است اجتماعى همانند ديگر مسئوليّتها.

اين آيه جوان عزب و زناشويى ناكرده را شامل مى‏شود خواه آزاد باشد يا بنده، كه بر اجتماع واجب است تمام آنها را همسر دهد.

از آنجا كه بزرگترين موانع روانى در برابر زناشويى بيم از مخارج عائله‏مندى است، پروردگار سبحان، اين مانع را بدين گفته خود بر طرف مى‏سازد كه:

«إِنْ يَكُونُوا فُقَراءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِيمٌ- اگر بينوا باشند خدا به كرم خود توانگرشان خواهد ساخت، كه خدا گشايش دهنده و داناست.»

پس قدرت او فراخ و فضل او گسترده است، و علم او بر هر چيزى احاطه