تفسیر هدایت جلد 8
لطفا منتظر باشید ...
«وَ كانَ الْكافِرُ عَلى رَبِّهِ ظَهِيراً- و كافر همواره پشتيبان مخالفان پروردگار خويش است.»براستى آن كس كه با سرسپردگى خود طاغوت را مىپرستد از او پشتيبانى مىنمايد و بر ضدّ حقّ بدو يارى مىرساند، و گرنه گردنكشان و طاغوتها به وسيله چه كسى مىتوانند بر گردن مردم تسلّط يابند؟!
1- مگر نه به وسيله روزنامه نگاران مزدور و امثال آنهاست كه براى ريزه نان و پس مانده غذا سر بر آستان كاخها مىسايند، و آن گاه چهره زشت گردنكشان و طاغوتها را با مقالات بىارزش خود مىآرايند و برق مىاندازند؟!
2- مگر نه به وسيله ارتشهاى گرد آمده از جوانانى است كه نيروهاى خود را در خدمت به گردنكشان صرف مىكنند، به جاى آن كه هر يك در اجتماع خود رهبر و فرماندهى باشند؟!
3- مگر نه به وسيله كارمندانى كه خود را در ادارههاى سلطه خوار كردهاند تا شكمشان را پر كنند؟!
4- و آن گاه مهمتر از تمام اينها، مگر نه به وسيله سكوت مردم درباره آنها، و كنارهگيرى مردم از رويارويى و انقلاب بر ضدّ آنها؟! پس بنا بر اين جرم تنها از جانب گردنكشها و طاغوتها نيست، بلكه ملّتهاى تسليم شده و سر به خوارى سپرده را نيز در اين مسئوليّت سهمى بسيار است.[56] پيامبر هشدار مىدهد و مژده مىرساند و مردم مسئوليّتهاى خود را بر عهده دارند. وقتى تيرگى چيره شود، امّتى از مردم به ظاهر به رسالت الهى مىپيوندند ولى اين هرگز بدان معنى نيست كه در رسالتهاى خدا نقصى وجود دارد، بلكه آنها خود مسئولند زيرا عمل جدّى نسبت بدان و تحمّل مسئوليّت انقلاب بر ضدّ گردنكشان را رها كردند.«وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلَّا مُبَشِّراً وَ نَذِيراً- ما تو را نفرستاديم مگر براى آن كه مژده دهى و بترسانى.»وقتى طاغوت چيره شود، برخى مىكوشند كه سرزنش و مسئوليّت را بر
