تخصيص و تعميم - محی الدین در آینه فصوص جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

محی الدین در آینه فصوص - جلد 1

مرتضی رضوی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

تخصيص و تعميم

تشيع چيست؟ و غير شيعه كيست؟

تشيع يعني اختصاصي دانستن هفت چيز: امامت، ولايت، آل، اهل بيت، حجت، معجزه، مهدويت.

كساني شيعه هستند كه اين هفت موضوع را منحصر و مختص چهارده معصوم بدانند.

غير شيعه: كسي شيعه نيست كه همه يا يكي از اين موضوعات هفت گانه را تعميمي بداند.

1- ابتدا «امامت» با عنوان «خلافت» تعميمي گشت و ولايت از اساس انكار شد و صرفاً به «دوستي» تفسير شد.

2- سپس امامت به دو بخش تقسيم گشت: حكومت به خلفا و سلاطين داده شد و ولايت به سران صوفيه واگذار شد اين بار ولايت به معني واقعي.

3- آن گاه «معجزه» كه غير از «اِعمال ولايت تكويني» معني ندارد، تعميمي شد.

4- نوبت كه به محي‌الدين رسيد «آل» ـ آل رسول (عليهم السلام) ـ نيز تعميمي گشت.

5- محي‌الدين معني «اهل بيت» را نيز تعميمي كرد.

6- حجت (لولا الحجّة لساخت الارض باهلها) نيز توسط محي‌الدين به «حقيقة كليه انسانيه» داده شد و تعميمي گشت.

7- مهدويت: به اجماع هفتاد و چند فرقه (حتي خوارج) مهدويت مختص و منحصر به اولاد پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) بود، آن را نيز مولوي تعميمي كرد.

همه اين مباحث را در جلد اول اين كتاب ديديد و همه اين تعميم‏ها با ادعاي خدمت به اسلام و قرآن، انجام شده است، يعني اگر نبود چيزي به نام «تزوير» هيچ كدام از اين تعميم‏ها امكان نداشت.

حافظ كه خود يك تعميمي به تمام معني است (در غير از مهدويت) مي‏گويد:




  • حافظا مي‏خور و رندي كن و خوش باش
    ولي دام تزوير منه چون دگران قرآن را



  • ولي دام تزوير منه چون دگران قرآن را
    ولي دام تزوير منه چون دگران قرآن را



/ 611