ابن عربي را در مجلد اول به شرح زير شناختيم.1- ابوبكر محمد بن علي بن محمد معروف به «ابن سراقه» اهل اندلس (اسپانيا).2- پس از ورود به ممالك داخلي اسلامي به «ابن عربي» معروف شده است.3- در سال 560 هجري قمري متولد شده پس از مطالعه و بررسي اوضاع اجتماعي و فعاليت در مراكش و تونس و مصر و عربستان و سوريه، در «قونيه» آناتولي ساكن شده است و در سال 638 در يكي از مسافرتهايش به سوريه در دمشق وفات كرده است.4- او فردي نابغه، مردم شناس، زمان شناس، برنامه ريز قوي، هوشمند و پراستعداد بود كه توانست تاكتيكي را بر گزيند تا علما و سران صوفيه نتوانند انتقاد اساسي از او بكنند وادارشان كرد كه جانب او را رعايت كنند.با اين همه يك بار دستگير و سه بار (آخرين بارش توسط شمس تبريزي) تكفير شده است.(1)5- شرايط زمان كاملاً به نفع او بود و توانست به طور كامل از اين شرايط استفاده كند.6- محيالدين جسور، گستاخ و به شدت اهل ريسك، سخت بلند پرواز و آرمان خواه بود.