چهار ركن اساسى قيام 15 خرداد - ولایت فقیهان و عدالت نسخه متنی

چهار ركن اساسى قيام 15 خرداد

ركن اول قيام، ركن زمانى است كه حضرت امام خمينى(رض) با سخنرانى خود در عصر «عاشورا»، زمينه قيام 12محرم سال 1383ه.ق(15خرداد 1342ه.ش) را فراهم نمود.
ركن دوم قيام، ركن مكانى است كه اين قيام، از مهد فقاهت آغاز شد و آن سخنرانى تاريخ ساز امام در «مدرسه فيضيه » صورت گرفت.
ركن سوم و چهارم قيام، مربوط به قيام كنندگان است كه آنان چه كسانى بودند. حضرت امام(رض) در اين باره فرمود: بنگريد كه شهداى 15خرداد از چه گروهى بودند (29) .

اكنون كه ساليان متمادى از آن روز گذشته است و بسيارى نوسالان، از نزديك شاهد آن صحنه نبودند، بايد در احوال آن مردم جستجو كرد و بر لوح قبور شهداى 15خرداد نظر نمود تا روشن شود كه اولا قيام كنندگان، مسلمان و ارادتمند عترت طاهره(عليهم السلام) بودند و ثانيا از نظر زندگى، نه از قشر مسرف و مترف، كه از طبقه محروم و مستضعف بودند.

با بررسى اين اضلاع چهارگانه، به خوبى روشن مى شود كه چرا حضرت امام خمينى(رض)، 15خرداد را براى هميشه عزاى عمومى اعلام فرمودند; چرا كه در اين قيام، عاشورا جلوه كرد، فيضيه ظهور نمود، و مسلمانان و محرومان بپاخواستند و از اينرو، ما وامدار چهار چيز هستيم; «مكتب »، «مدرس »، «مسلمانان »، و «محرومان ولايتمدار».

تاثير نهضت عاشورا بر نهضت امام خمينى(رض)

موضوع بحث، تاثير نهضت كربلاى سيدالشهداء(عليه السلام) در انقلاب اسلامى و نهضت امام خمينى(قدس سره) است. در بسيارى از سخنان و پيام هاى حضرت امام راحل(رض)، از نهضت كربلا مطالبى خوانده و شنيده ايم.

مبدا مهم شكل گيرى انقلاب اسلامى، روز 12محرم 1383ه.ق بود كه «15خرداد» نام گرفت. روز 15خرداد 1342ه.ش، نه از آن جهت كه 15خرداد بود، بلكه چون مصادف با 12محرم بود، سرآغاز انقلاب اسلامى گرديد و همچنين در سال 1357ه.ش كه انقلاب اسلامى به آستانه پيروزى رسيد، اين پيروزى، به سبب چهار راهپيمايى ميليونى مردم ايران اسلامى بود; زمان آن چهار راهپيمايى كه سرنوشت انقلاب اسلامى را رقم زد، عبارت بود از: تاسوعا، عاشورا، اربعين، و بيست وهشتم صفر. جمعيت اين چهار راهپيمايى در سراسر ايران اسلامى، به ميليون ها رسيد و ايران، يكپارچه قيام كرد. بنابراين از نظر زمان، مناسك و مراسم سوك نهضت كربلا بود كه بدء و ختم انقلاب اسلامى را شكل داد. از سوى ديگر، آنچه كه اعلاميه ها و سخنرانى هاى حضرت امام راحل(رض) را پرمحتوا مى كرد، استمداد از خطبه هاى پرشور سالار شهيدان(عليه السلام) بود. زمانى كه ايشان، بيان نورانى حضرت اباعبدالله(عليه السلام) را در متن اعلاميه خود آوردند (30) :

«ما تكليف الهى خود را ان شاء الله ادا خواهيم كرد و به احدى الحسنيين نايل خواهيم شد; يا قطع دست خائنين از حريم اسلام و قرآن كريم، و يا جوار رحمت حق، جل وعلا; اني لا ارى الموت الا سعادة والحياة مع الظالمين الا برما» (31) .