ولایت فقیهان و عدالت نسخه متنی

مرحله سوم

مرحله سوم، مرحله ابلاغ شفهى وحى يا املاء كتبى آن است كه آن حضرت كلام الهى را مى گويند و ديگران آن را مى شنوند يا مى نويسند. در اين باره ذات اقدس اله مى فرمايد: «والنجم اذا هوى ما ضل صاحبكم وما غوى وما ينطق عن الهوى ان هو الا وحى يوحى » (51) ; يعنى هر آنچه كه رسول الله مى گويد، وحى خدا است و هر چه وحى است همان را مى گويد; نه چيزى را در مقام ابلاغ و املاء بر وحى مى افزايد و نه چيزى از آن مى كاهد; «وما هو على الغيب بضنين » (52) ; رسول خدا، ضنين و بخيل نيست و بر وحى الهى ضنت و بخل نمى ورزد و لذا چيزى از آن را كتمان نمى كند. پس حرم لفظ و تكلم رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم نيز معصوم و مصون است.

وقتى از آن حضرت سؤال كردند: آيا ما در محضر شما هر چه را كه در محضر شما مى شنويم، يادداشت كنيم؟

فرمود: آرى.

عرض كردند: گاهى شما در حال نشاط سخن مى گوئيد و گاهى در حال غضب; آيا هر چه در اين حالات شنيديم، همه آنها را يادداشت كنيم؟
فرمود: «نعم فانى لا اقول فى ذلك كله الا الحق »;

آرى; هر چه را از من مى شنويد يادداشت كنيد; زيرا اگر راضى ام، رضايم براى خداست و اگر غضبناكم، غضبم نيز براى خداست; نه حالت نشاط مى تواند مرا از منطقه عصمت بيرون برد و نه حالت غضب مى تواند مرا از مرز عصمت خارج سازد (53) .

بنابراين، براى آنكه وحى خداوند بر انسان ها و جامعه بشرى حكومت كند، لازم است در صورت امكان، انسان كاملى كه خود وحى ممثل است حضور داشته باشد. جامعه برين، انسان كاملى مى خواهد كه هرگز قلبش نخوابد و هرگز خيال گناه در جانش رخنه نكند و اين انسان كامل، جز معصوم نيست.

در حكومت وحى، رسول خدا نه تنها امتيازى بر ديگران ندارد، بلكه داراى وظائف برترى است كه اين دشوارى وظيفه رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم، خود نشان دهنده حاكميت وحى است نه حاكميت شخص. اگر خداى سبحان در احكام عبادى، بر مردم واجب كرده است كه پنج نماز بخوانند: «اقم الصلوة لدلوك الشمس الى غسق الليل وقران الفجر» (54) ، به رسولش مى فرمايد تو شش نماز بخوان; بر تو، سحرخيزى و شب زنده دارى نيز واجب است: «ومن الليل فتهجد به نافلة لك عسى ان يبعثك ربك مقاما محمودا» (55) ; تو شب زنده دار باش و مناجات شبانه را فراموش نكن تا پروردگارت تو را به «مقام محمود» برساند.

همچنين در بعد سياسى نيز كه بر مردم واجب نموده است با طاغوت بجنگند و با كفر و حكومت هاى جابر بستيزند، به رسول الله فرمود اگر احدى تو را يارى نكرد و هيچ فردى به نداى تو پاسخ نداد، تو به تنهايى موظف به قيام هستى: «فقاتل فى سبيل الله لا تكلف الا نفسك وحرض المؤمنين على القتال » (56) ; مؤمنين را به جنگ و نبرد با طاغوت تشويق كن و اگر كسى تو را يارى نكرد، به تنهايى بايد وظيفه ات را انجام دهى. بنابراين، وظيفه رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم، هم در جهاد اكبر مانند نماز شب و هم در جهاد اصغر، دشوارتر از ديگران مى باشد.