عقاید اسلامی در پرتوی قرآن حدیث و عقل نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
قرآن مجيد بلافاصله از سرانجام دردناك وي گزارش داد كه وي نيز همانند ابولهب در دشمني و عداوت خود باقي مي ماند و وارد آتش مي شود چنان كه مي فرمايد:.سَاُصليهِ سَقَر و ما اَدريكَ ما سَقَر لاتُبقي وَ لاتَذَر لوّاحَة للِبَشَر؛(26).به زودي او را به دوزخ مي افكنيم. و تو چه مي داني كه دوزخ چيست. آتشي است شعله ور كه همه چيز را مي سوزاند و چيزي را باقي نمي گذارد. چهره و پوست را سياه مي كند.ى) قرآن را از تحريف حفظ مي كنيم.اگر قرآن مجيد در اين دو مورد از سرانجام بد و دردناك دشمنان سر سخت اسلام گزارش داده است، در آيات ديگر از صيانت و حفاظت قرآن از دستبرد حوادث، گزارش داده و از اين طريق حفظ كتاب آسماني را از هر نوع تحريف و كم و زياد گشتن ضمانت كرده است.اِنّا نَحنُ نَزَّلنا الذّكرَ وَ اِنّا لهُ لَحافِظُون؛(27).ما قرآن را نازل نموديم و ما آن را (از هر حادثه بد) صيانت خواهيم كرد.قرآن مجيد در طول اين چهارده قرن از هر نوع دستبرد و تحريف مصون مانده و كلمه اي از آن كم نشده است. عنايت مسلمانان در آغاز اسلام به آموزش و نوشتن و حفظ قرآن خارج از حد توصيف و بيان است.بزرگ ترين گواه بر عنايت آنان به قرآن، همان پايه گذاري رشته هاي علوم اسلامي است كه همگي به عنوان كليد فهم مضامين قرآن تأسيس گرديدند و در هر عصري صدها متخصص در فنون مختلف درباره قرآن كار كرده و افكار و زحمات خود را به صورت عالي ترين گنجينه هاي علمي و تفسيري در اختيار آيندگان گذارده اند.هنگامي كه عثمان براي جلوگيري از اختلاف و تثبيت لهجه قريش كه صحيح ترين تيره هاي عرب بودند دستور نوشتن چهار قرآن را داد تا هر يكي را به قطري از اقطار اسلامي بفرستد، درباره (واو) (وَالذينَ يَكنزوُنَ الذَهَبَ وَ الفِضَّة)(28) ميان (عثمان) و (اُبي بن كعب) اختلاف پديد آمد. عثمان مدعي بود كه آيه ياد شده بدون حرف (واو) است، ولي اُبي مدعي بود كه از رسول خدا همان طور شنيده است. سرانجام اُبي با تهديد فراوان كه اگر (واو) را ننويسند خوني راه مي اندازد باعث شد كه (واو) در محل خود نوشته شود.جايي كه براي يك حرف قرآن اين اندازه گفتگو و جنجال بر پا مي گردد تو خود حديث مفصل بخوان از اين مجمل پس ادعاي گروهي دور از اطلاع نسبت به تحريف قرآن، با نص الهي و تاريخ قطعي اسلام و اتفاق و اجماع مسلمانان مردود و بي اساس است.
