خدا و پيامبر اسلام (4) - عقاید اسلامی در پرتوی قرآن حدیث و عقل نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عقاید اسلامی در پرتوی قرآن حدیث و عقل - نسخه متنی

جعفر سبحانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

خدا و پيامبر اسلام (4)

درس 77: اعجاز قرآن (13)

اعجاز قرآن از ديدگاه دانش هاي امروز

قرآن مجيد يگانه معجزه جاوداني پيامبر اسلام است كه در هر زمان گواه روشن بر نبوت اوست. اعجاز و خارق العاده بودن آن به زمان پيامبر اكرم و يا جامعه عرب اختصاص ندارد، بلكه پيوسته مانند سندي زنده و گواهي روشن و برهاني استوار بر تارك اعصار و قرون مي درخشد.يكي ازخصايص قرآن حالت (نهايت ناپذيرى) آن است. با اين كه چهارده قرن از تاريخ نزول آن مي گذرد و در هر عصري صدها متخصص درباره آيات و مفاهيم و معاني آن كار كرده اند و تفسيرهايي به صورت هاي گوناگون بر آن نوشته اند، با وجود اين، امروز دانشمندان معاصر از بررسي آيات قرآن، حقايقي را در زمينه هاي علوم طبيعى، روان شناسى، جامعه شناسي و ... كشف مي كنند كه بر متخصصان گذشته مخفي و پنهان بوده است و اين حالت، يعني (نهايت ناپذيرى) ازخصايص قرآن است كه در ديگر كتاب هاي آسماني و نوشته هاي بشري وجود ندارد.

گويي قرآن، نسخه دوم جهان طبيعت است كه هر چه بينش ها وسيع تر، و ديده ها عميق تر گردد و هر چه درباره آن تحقيقات و مطالعات زيادتري انجام گيرد، رموز و اسرار آن بيشتر تجلي مي كند و حقايق تازه تري از آن كشف مي گردد.

از كتابي كه از جانب خداي نامتناهى، براي هدايت بشر فرستاده شده است جز اين انتظار نيست، كتاب او بايد همانند خود او (نامتناهى) و خصيصه مقام ربوبي را دارا باشد و در نماياندن انتساب خود به مبدأ جهان به دليل و برهان نيازنداشته باشد و همانند خورشيد، دليل خويش بوده و خود را نشان دهد و محيط خود را روشن سازد.

پيامبرعالي قدر در سخنان خود، به خصيصه (نهايت ناپذيرى) قرآن اشاره مي كند و مي فرمايد:.

ظاهِرُهُ اَنيق وَ باطِنُهُ عميق لاتُحصي عَجائبُهُ وَلاتُبلي غَرائبه؛(1).

قرآن ظاهري زيبا و باطني عميق دارد، شگفتي هاي آن پايان نمي پذيرد و تازه هاي آن كهنه نمي شود.

امير مؤمنان نيزدر يكي ازخطبه ها به اين خصوصيت اشاره مي كند و مي فرمايد:.

سِراجاً لاتَخبُو تَوَقُّدُه وَ بَحراً لايُدرَكُ قَعرُه؛(2).

قرآن مشعل فروزاني است كه فروغ و تابش آن به خاموشي نمي گرايد و درياي عميقي است كه فكر بشر به ژرفاي آن نمي رسد.

و اين حقيقت، امروزه براي دانشمندان كاملاً ملموس است و هر روز از قرآن، حقايق تازه تري را كشف مي كنند و يكي از علل جاوداني بودن قرآن، همين است كه در هر عصري دانشمندان جهان به فراخور دانش و اطلاعات خود، ازآن بهره مند مي شوند.

شخصي ازامام هشتم علي بن موسي الرضا(ع)پرسيد: چرا قرآن پيوسته طراوت و تازگي دارد و انس و ممارست با قرآن و تلاوت و خواندن آن سبب كهنگي آن نمي گردد.

امام در پاسخ فرمود:.

اِنَّ اذ تَعالي لَم يَجعَلهُ لِزمانٍ دونَ زَمانٍ وَ لا للِناسِ دونَ ناسٍ، فَهُوَ في كُلّ زَمانٍ جَديد وَ عندَ كُلّ قَومٍ غض اِلي يَومِ القيامَة؛(3).

خدا قرآن را براي زمان مخصوص و محدودي و يا گروه معيني نفرستاده است از اين جهت قرآن در هر زمان و نزد تمام اقوام تا روزرستاخيز تازه است.

قرآن كتاب علوم طبيعي نيست

قرآن كتاب علوم طبيعي نيست و براي تدريس علوم و فنون زندگي كه بشر به نيروي تفكر مي تواند به آنها دست يابد نيامده است و هرگز پيامبر اسلام براي اين مبعوث نگرديده كه علوم فيزيك و يا شيمي و يا ديگر مسائل رياضي و نجومي و فلكي به ما بياموزد.

قرآن همان طور كه خود را معرفي كرده است كتاب (هدايت) و تربيت است،و هدف از نزول آن رهبري بشر به سوي خدا و فضايل اخلاقي و سجاياي انساني است. از اين رو از اين كتاب نبايد انتظار داشت كه روش خياطي و معماري به ما بياموزد و درباره انواع بيماري ها و داروهاي آن و يا فرمول هاي رياضي و معادلات جبري سخن بگويد، زيرا همه اينها از هدف يك كتاب تربيتي بيرون است، ولي با اعتراف به اين مطلب، گاهي قرآن در ضمن رهبري بشر به مبدأ و معاد، يا در ميان سخن از قدرت بي پايان خدا، ازمسائلي پرده برداشته است كه قبل از تحول اخير علمي هيچ كس از آن آگاه نبود اين كتاب اسراري از جهان آفرينش را در خود منعكس كرده است كه نمي توان آن را معلول تصادف و يا نتيجه اطلاعات زمان نزول قرآن دانست، زيرا نمي توان يك چنين اطلاعات وسيع و گسترده از عالم خلقت را كه دانشمندان عصر حاضر در پرتو آلات و ابزار علمي بر آنها دست يافته اند معلول تصادف دانست و گفت كه اين مطالب بي اختيار بر زبان گوينده قرآن جاري شده است، هم چنان كه نمي توان آن را اثر اطلاعات آن زمان دانست، زيرا در زمان نزول قرآن از اين علوم و اطلاعات اثري نبود، بلكه چاره اي جز اين نيست كه بگوييم: آفريننده جهان، اين اطلاعات را در آن به كار برده است و از اين طريق برگي زرين بر برگ هاي پر افتخار قرآن و تاريخ پيامبر اكرم افزوده است.

ما در دو درس آينده به برخي ازمعجزات علمي قرآن كه با اكتشافات اخير و دانش هاي روز كاملاً مطابق است اشاره و آياتي را مطرح مي كنيم كه از نظر دلالت بر مقصود، در نهايت استحكام و استواري باشد و مورد تطبيق آيه نيزازقطعيات علوم امروزي و از مسائل ملموس و مشهور به شمار رود و از تطبيق آيات الهي بر فرضيه هاي متزلزل و لرزان پرهيز مي كنيم، زيرا مفاسد يك چنين تطبيقي بر كسي پوشيده نيست.

/ 161