هر گاه سخن از اعجاز به ميان مي آيد و گفته مي شود كه معجزه يك نوع امر خارق العاده اي است كه از حدود توانايي ديگران بيرون است، بي درنگ سؤالي به شرح زير مطرح مي گردد:.چگونه معجزه را از ديگر خارق عادت ها تميز دهيم، زيرا مرتاضان و ساحران نيز كارهاي شگفت انگيزي كه از حدود قوانين عادي بيرون است و اعجاب و شگفتي ديگران را بر مي انگيزد انجام مي دهند و ساحران و جادوگران با تصرف در مشاعر عقلي اشخاص، اموري را كه حقيقت ندارد به صورت يك امر واقعي جلوه مي دهند و حقه بازان با تردستي خاصي معركه هايي را برپا مي كنند؛ در اين صورت ما چگونه اعجاز را از سحر، جادو، رياضت و تردستي تميز دهيم و به راستي اين قسمت، از نقاط حساس بحث اعجاز است.براي تميز و شناسايي معجزه از ديگر خوارق عادات، نشانه هايي وجود دارد كه در پرتو آنها مي توان حق را از باطل و معجزه را از سحر، تميز داد اينك بيان اين طرق:.1. نيروي مرموزي كه مرتاضان و جادوگران و حقه بازان به آن مجهزند، نتيجه مستقيم آموزش ها و پرورش هايي است كه زير نظر استادان فن انجام مي دهند، و همه آنها استاد ديده و مكتب رفته اند، آنان ساليان درازي به تعليم و تمرين پرداخته تا توانسته اند به اين ويژگي برسند.آن مرتاض هندي كه روي ميخ هاي تيز مي خوابد و سنگ هاي بزرگ را روي سينه او مي شكنند، روز نخست يك فرد معمولي بوده و در پرتو رياضت و تمرين هاي زياد، روح قوي و نيرومندي پيدا كرده و به اصطلاح امروز، واجد نيروي مرموزي گرديده است كه بدن خود را از تأثير اين عوامل باز مي دارد و اين عوامل روي بدن او اثر نمي گذارد.ساحران و عياران مدت متمادي در مكتب استادان سحر درس مي آموزند و پس از تمرين هاي خاصي به هنرنمايي مي پردازند، تعليم و تمرين اساس رياضت و جادوگري است، ولي اعجاز پيامبران جنبه ابداعي دارد و كوچك ترين سابقه تعليم و تمريني در كارهاي آنها نيست و تاريخچه زندگي آنها بهترين گواه اين ادعاست.2. اعمال شگفت انگيز مرتاضان و ساحران، قابل معارضه و مقابله است، زيرا از آن جا كه مبادي آن، تعليم و تمرين مي باشد، ديگر مرتاضان و ساحران نيز قدرت بر انجام همان عمل را دارند؛ مثلاً يكي از كارهاي مرتاضان اين است كه يك ماه با خوردن يك بادام، زنده بمانند و يا مدت ها در يك جعبه در بسته و بدون هوا به سر ببرند و چون همه اين كارها از مجراي تعليم و تمرين است، ديگران نيز مي توانند از همان طريق وارد شده و مانند آنان هنرنمايي كنند.3. مرتاضان و جادوگران هرگز مردم را به مقابله و معارضه دعوت نكرده اند و به اصطلاح در برنامه زندگي آنها (تحدى) نيست، زيرا مي دانند اگر تحدي كنند بي درنگ منكوب و سركوب مي شوند و در محيط رياضت و سحر نمونه كار آنان فراوان پيدا مي شود.از آن جا كه در هيچ دوره اي ساحر و جادوگر منحصر به يك فرد نبوده و هم اكنون نيز در محيط هند كه رياضت و سحر رونق خود را از دست نداده است بازيگران اين صحنه ها بي شمار و فراوان هستند، از اين نظر مرتاضان و جادوگران دعوي تحدي و مقابله طلبي ندارند، ولي پيامبران و دارندگان اعجاز همواره مردم را به تحدي و مقابله دعوت مي نمايند و از روز نخست اعلام مي دارند كه شما توانايي مقابله با آن را نداريد و قرآن كه معجزه باقي پيامبر اسلام است به طور آشكار دعوت به تحدي مي نمايد و مي فرمايد:.قُل لَئن اجتَمَعَت الاِنسُ وَ الجنُّ عَلي اَن يأتُوا بِمِثلِ هذا القُرآنِ لا يَأتونَ بِمِثْلِهِ وَ لَو كانَ بَعضُهُم لِبعضٍ ظَهيراً؛ (1) .بگو: اگر انس و جن اتفاق كنند كه مانند اين قرآن را بياورند همانند آن را نخواهند آورد، هر چند يكديگر را (در اين كار) كمك كنند.و اگر روزي گروهي از روي عناد و لجاج به تحدي بپردازند و بخواهند با معجزات معارضه نمايند فوراً با شكست فاحشي روبه رو شده عقب نشيني مي نمايند.
لطفا منتظر باشید ...
