عقاید اسلامی در پرتوی قرآن حدیث و عقل نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
در درجه نخست، بايد در جمله (اِى اَنَّه لا نبىَّ بَعدى) كه در اصطلاح به آن جمله استثنايي مي گويند، دقت كنيم.معمولاً هر كجا موقعيت كسي را به كسي تشبيه كنند و بگويند: اين دو نفر از نظر مقام مثل هم هستند، اهل زبان از اين جمله جز اين نمي فهمند كه اين دو نفر از نظر شؤون و مناصب اجتماعي با هم مساوي هستند و اگر پس ازچنين تشبيه و تنزيل، مقامي را استثنا كنند آن نيز شاهد ديگري مي شود كه اين دو نفر از هر نظر همتاي يك ديگرند، جز در آن مقامي كه در سخن گوينده استثنا شده است.در اين حديث، پيامبر(ص)، موقعيت على(ع)را نسبت به خود همانند موقعيت هارون نسبت به موسي خوانده است و از ميان مقاماتي كه هارون داشت، فقط يك منصب را استثنا كرده و آن اين كه هارون، پيامبر بود ولي على(ع)پيامبر نيست، زيرا پيامبر اسلام به حكم آيه (ما كانَ مُحَمَّد اَبا اَحَدٍ مِن رِجالِكُم وَلكن رَسُولَ اذ وَ خاتَمَ النَّبييّن)(21)خاتم پيامبران است و پس از وي پيامبري نخواهد آمد.اكنون بايد ديد مناصب و مقامات هارون به حكم قرآن چه بوده كه همه آنها را على(ع)دارا بوده است، جز نبوت كه خود پيامبر در ذيل حديث آن را استثنا كرده است.وقتي به قرآن مراجعه مي كنيم، مي بينيم كه موسي براي هارون، مناصب زيرا را از خداوند خواسته است و پروردگار درخواست هاي موسي را پذيرفته و همه را به هارون داده است:.1. مقام وزارت؛ موسي بن عمران، ازخداوند خواست كه هارون را وزير او قرار دهد، چنان كه مي گويد:.وَ اجعَل لي وَزيراً مِن اَهلي هاروُنَ اَخى؛(22).پروردگارا از اهل بيت من، هارون را براي من وزير قرار ده.2. مقام رسالت؛ موسي بن عمران از خدا خواست كه او را در امر رسالت، شريك وي سازد چنان كه مي گويد:.واَشرِكهُ في اَمرى؛(23).او را در امر رسالت شريك من قرار ده.3. تقويت و تأييد؛ موسي از خدا خواست كه او را به وسيله برادر خود هارون، تأييد و تقويت كند، چنان كه مي گويد:.اُشدُد به اَزرى؛(24).مرا به وسيله او نيرومند ساز.قرآن مجيد مي فرمايد كه خداوند، به تمام درخواست هاي موسي پاسخ مثبت گفت و همه اين مقامات را به هارون عطا كرد چنان كه مي فرمايد:.قالَ قَد اُوتيتَ سُؤلَكَ يا موُسى؛(25).فرمود: اي موسى! همه درخواست هاي تو داده شد.4. هارون در غيبت موسى، خليفه و جانشين او بود، چنان كه مي فرمايد:.وَقالَ مُوسي لاَِخيهِ هاروُنَ اخلُفني في قَومي وَ اَصلح وَ لا تَتَّبِع سَبيلَ المُفسِدينَ؛(26).و موسي به برادر خود، هارون گفت: تو در ميان قوم من خليفه و جانشين من باش و اصلاح بنما و از مفسدان پيروي منما!.ازمراجعه به آيات ياد شده، مقامات و مناصب هارون كاملاً به دست مي آيد و به حكم حديث منزلت، تمام اين مناصب و مقامات براي على(ع)ثابت مي گردد.در اين صورت على(ع)، وزير، يار و ياور و خليفه رسول خدا در ميان مردم است و بايد در غياب پيامبر، رهبري مردم را به عهده بگيرد.
