هر چند در تورات جمله هاي صريحي درباره روزقيامت وارد نشده است، اما جمله هاي صريحي درباره زندگي پس از مرگ در آن ديده مي شود ازباب نمونه صريح ترين جمله اي كه در عهد عتيق درباره معاد وارد شده است جمله زير است:.ميراننده، زنده كننده، زير آورنده به قبر و بيرون آورنده خداوند است (8).از اين فراز بگذريم فرازهاي زير، به گونه اي روشن، حاكي از تحقق رستاخيز است.در روز حدت خداوند، نه نقره و نه طلاي ايشان به رهانيدن ايشان قادر خواهد بود، زآن رو كه تمامي زمين از آتش غيرت او خواهد سوخت، زيرا كه به زودي زود تمامي ساكنان زمين را به انجام خواهد رسانيد.(9).مردگان تو زنده خواهند شد و اموات ما خواهند برخاست. اي شما كه ساكنان در خاك هستيد! بيدار شده ترنم كنيد چون كه شبنم تو، مثل شبنم گياه است و زمين اموات را بيرون خواهد انداخت.(10).اين جمله ها مي تواند روشنگر نظر صريح عهد قديم درباره معاد باشد و بازجمله هايي پيدا مي شود كه به گونه اي قابل تطبيق بر معاد مي باشد، مانند:.دانشمندان مثل نور سپهر و كساني كه بسياري را به راه صداقت رهبري كنند مانند ستارگان تا ابد درخشان خواهند بود.(11).
معاد در عهد جديد
سير و گردش در محتويات اناجيل چهارگانه ما را به يك اصل مهم رهبري مي كند و آن اين كه نه تنها حضرت مسيح، وجود رستاخيز را به طور زباني تبليغ كرده است، بلكه عملاً به وسيله احياي مردگان، نمونه اي از رستاخيز انسان را به امت خود نشان داده است. اينك فرازهايي از اناجيل:.آيا مطالعه ننموده ايد آن چه ازخدا درباره برخاستن مردگان به شما گفته شده است كه خداي ابراهيم و خداي اسحاق و خداي يعقوب منم و خدا، خداي مردگان نيست بلكه خداي زندگان است.(12).(مرثا) نام زني است كه برادر او مرده بود گفت: اي آقا! اگر تو در اين جا مي بودي برادر من نمي مرد، ليكن الآن مي دانم كه هر چه تو از خدا بخواهي خدا به تو خواهد داد. عيسي به او گفت: برادر تو برخواهد خاست. (مرثا) به او گفت: مي دانم كه در قيامت در روزبازپسين برخواهد خاست. عيسي به او فرمود:... آن كس كه بر من ايمان مي آورد، با وجود اين كه بميرد زنده خواهد بود، و هر آن كسي كه زنده است و بر من ايمان مي آورد تا ابد نخواهد مرد.(13).در اين دو فراز وجود رستاخيز به صورت يك امر مسلم و به طور روشن القا شده است و در پاره اي ازموارد مسأله رستاخيز، به تعبيرهاي ديگري مانند حيات جاويدان، روزجزا آمرزش، عذاب جهنم و بهشت مطرح گرديده است مانند اين فرازه.خواهش پدر كه مرا فرستاد اين است كه هرچه به من بخشيد، من هيچ چيزآن را ضايع نكنم، بلكه در روزباز پسينش برخيزانم و خواهش آن كس كه مرا فرستاده اين است كه هر كس كه پسر را ببيند و بر او ايمان بياورد مالك زندگاني جاوداني بشود و من او را در روزبازپسين خواهم برخيزانيد.(14).ناگاه شخصي آمده وي را گفت: اي استاد نيكوي من! چه كار نيكو به عمل آورم تا زندگي جاويد يابم. گفت: از چه رو مرا خوب گفتي و حال آن كه هيچ كس خوب نيست جز يكي و آن خداست و اگر اراده داري كه داخل حيات شوى، فرايض را نگاه دار. گفت: كدام فرايض عيسي گفت: همين كه قتل مكن، زنا مكن، دزدي مكن، شهادت زورمگو، پدر و مادر خود را محترم دار و آشناي خود را چون خود دوست دار. جوان گفت: همه اين گفته ها را از ابتداي جواني خود محفوظ داشته ام... عيسي گفت: اگر قصد داري كه كامل گردى، برو اشياي خود را فروخته به فقرا تسليم نما كه در آسمان گنجي خواهي يافت... پس عيسي شاگردان خويش را فرمود: شخص ثروتمند در نهايت دشواري داخل ملكوت آسمان خواهد گشت.(15).حكم مكنيد تا بر شما حكم نشود، زيرا كه به آن طريق كه حكم مي كنيد، حكم برشما خواهد شد و به همان پيمانه كه مي پيماييد ازبراي شما پيموده خواهد شد.(16).زيرا آن روز كه فرزند انسان در جلال پدر خود با ملايكه خويش خواهد آمد و آن گاه هر كس را بر وفق عمل او جزا خواهد داد.(17).عيسي به ايشان فرمود: شما كه مرا متابعت نموديد در تولد نو، اندر آن زمان كه فرزند انسان بركرسي جلال خود نشيند شما نيز بر دوازده تخت جلوس خواهيد نمود.(18).تمام گناهان بني آدم آمرزيده خواهد شد... مگر آن كه به روح القدس كفر گويند كه هرگز آمرزيده نخواهند شد، بلكه مستوجب عذاب ابدي است.(19).به همين وضع در انتهاي دنيا خواهد گرديد كه فرشتگان بيرون خواهند آمد و بدان را ازميان راستان اخراج خواهند كرد و آنها را در تنورآتش خواهند افكند.(20).واي بر شما اي نويسندگان و فريسيان رياكار... اي افعي ها و مارزاده ها چسان از عقوبت دوزخ خواهيد گريخت.(21).پس هرگاه كه دست تو، تو را بلغزاند قطعش بنما كه براي تو بهتر است كه بي دست داخل حيات شوى، از آن كه دو دست داشته باشي در جهنم وارد شوى، در آتشي كه خاموش نمي شود هرگاه پاي تو، تو را بلغزاند ببري بهتر است.(22).
بهشت در اناجيل
در اناجيل، از دوزخ به طور مكرر نام برده شده است،(23) ولي از بهشت و نعمت هاي آن كمتر سخن به ميان آمده است، آن هم به تعبيرهاي حيات جاودان، ملكوت آسمان و ...
درس 105: قرآن و امكان بازگشت به زندگي جديد (1)
عرب معاصر نزول قرآن، درباره دو موضوع اساسي بيش ازهمه چيز سرسختي نشان مي داد: يكي مسأله توحيد و يكتاپرستي و ديگري مسأله معاد و بازگشت به حيات مجدد بود.درباره حيات نوين به قدري لجاجت و عناد از خود نشان مي داد كه دعوت به چنين زندگي را، جنون و ديوانگي مي پنداشت، چنان كه قرآن ازاين گروه اين چنين نقل مي كند:.وَ قالَ الَذينَ كَفَروُا هَل نَدُلُّكُم عَلي رَجُلٍ يُنَبّئكُم اِذا مُزِّقتُم كُلَّ مُمَزَّقٍ اِنَّكُم لفي خَلقٍ جَديدٍ اَفتَري عَلي اذ كَذِباً اَم بِه جِنَّة؛(24).افراد كافر مي گويند: آيا شما را به مردي راهنمايي كنيم كه مي گويد: پس از آن كه ريزريزشديد آفرينش نو خواهيد داشت، آيا به خدا دروغ بسته است يا جنوني دارد.
لطفا منتظر باشید ...
