منزلت زهرا - رنج های زهرا (سلام الله علیها) نسخه متنی

منزلت زهرا

برخى مى گويند: شركت دادن زهرا عليهاالسلام در قضيه مباهله، هيچ دلالتى بر منزلت عظيم و فضيلت رفيع او ندارد. زيرا پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله از اين جهت خانواده اش را آورد كه آنان گرامى ترين و محبوبترين مردم نزد او بودند تا ثابت كند كه آمادگى دارد در راه دين حتى عزيزترين افراد خود را قربانى كند. اين مسأله، دلالت بر چيز ديگرى ندارد.

در پاسخ او مى گوييم: خداوند سبحان زهرا عليهاالسلام را در قضيه اى شركت داده كه به بقاى دين و حقانيت آن مربوط است و تا قيامت جوهره ى ايمان بدان بسته است زيرا آنچه بناست با مباهله اثبات شود، بشر بودن عيسى عليه السلام و نفى الوهيت او است.

قرآن كريم اين مشاركت را براى زهرا عليهاالسلام جاودانه كرده تا بيان دارد كه او در كمال، سرورى و فضيلت به مرحله اى رسيده كه خداوند سبحان او را همراه پيغمبر، على، حسن، حسين عليهم السلام و سند صدق پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله قرار داد. چه خداوند سبحان، پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله را فرمان داد كه اينان را براى مباهله با خود ببرد نه اينكه پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله اينان را از پيش خود برده باشد.

بنابراين، آنان را براى اين با خود نبرد كه خانواده و اهل بيت او بودند بلكه، فاطمه، پيغمبر، على، حسن و حسين عليهم السلام عزيزترين موجودات و گرامى ترين مخلوقات نزد خداوند سبحان بودند. به گونه اى كه خداوند اراده كرد كه به همه ى مردم بفهماند كه بدرفتارى با اين برگزيدگان پاكيزه، نابودى همه چيز است و بدون آنان، همه چيز در اين دنيا بى ارزش است. در حديث شريف نيز به همين نكته اشاره شده است.! [ر. ك: كافى، ج 1، ص 179 و 189؛ الغيبة نعمانى، ص 138- 139؛ بصائر الدرجات، ص 488- 489؛ الصحيح من سيرة النبى الاعظم، ج 8، ص 359.]

شركت دادن چند مرد و حصر عنصر زن در حضرت زهرا عليهاالسلام در مباهله اشاره به اين دارد كه هيچ يك از زنان به مقام سرورى و كرامت و منزلت زهرا عليهاالسلام نزد خداوند متعال نمى رسند. بنابراين هيچكس نمى تواند براى ديگران صفتى ادعا نمايد كه امتياز و فضيلتى براى آنان بر ساير زنان داشته باشد.

بنابراين مقام و فضيلتى كه براى بعضى از زنان پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله مثل عايشه بر زنان امّت ادعا مى شود، نمى تواند درست باشد، خصوصاً با ملاحظه ى كارهايى كه پس از رحلت پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله انجام داد. مثل خروج بر اميرالمؤمنين عليه السلام و جنگ با وصى پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله كه باعث كشتار شمار زيادى از مسلمانان و مؤمنان بى گناه شد و دست شيطان از همه جا كه پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله اشاره فرموده بود، بيرون آمد. لذا نمى توان چنانكه برخى ادعا مى كنند معاصى او را مجوّزى براى فعاليتهاى سياسى زنان دانست. از سوى ديگر اين اعمال ناشايست وى نمى تواند قرينه رضايت و عدم رضايت اسلام در اين امور باشد.

اما كارهاى زهرا عليهاالسلام معيار و ميزان است. زيرا در راه اطاعت خداوند متعال انجام شد و فاطمه عليهاالسلام زن پاكيزه ى معصومى است كه مى توان به گفتار و كردار او بر احكام شرعى اعم از سياسى و غيره استدلال كرد.