درهاى خانه هاى مدينه در عهد رسول خدا - رنج های زهرا (سلام الله علیها) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

رنج های زهرا (سلام الله علیها) - نسخه متنی

سید جعفر مرتضی عاملی؛ مترجم: محمد سپهری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

درهاى خانه هاى مدينه در عهد رسول خدا

اهالى مدينه بدون سلاح شب را به صبح نمى رسانند

درى از حصير

درى از شاخه ى خرما

در يك لنگه يا دو لنگه

در بدون حلقه

لنگه ها و پرده ها

باز كردن در يا كنار زدن پرده

بستن در

در بدون قفل

در را فراز كردن

در بسته

پشت در

حركت در

باز كردن در

بازكردن قفل و بسته ماندن در

شكستن در

در كليددار

شكاف در

بلعيدن درها

درهاى خانه هاى مدينه پس از وفات پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله

اهالى مدينه بدون سلاح شب را به صبح نمى رسانند

قرنهاى متمادى پيش از اسلام يثرب صحنه جنگهاى داخلى بود و همواره در حالتى از آشوب و تشنج به سر مى برد. پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه و آله زمانى به رسالت مبعوث شد كه مردم مدينه در هيچ لحظه اى از شبانه روز سلاح خود را بر زمين نمى گذاشتند. [بحارالانوار، ج 19، صص 8- 10؛ اعلام الورى، ص 55.]

انسان عرب در قبال قضاياى خونخواهى، جنگ و جدال و دوستى و دشمنى حالات، مفاهيم و حساسيتهاى خاص خود را داشت و در همين زمان با قساوت و خشونت طبيعت و نيز گونه هاى ديگرى از خطرات مواجه بود.

حال چگونه مى توان تصور كرد كه مرد عرب با احتمالات ترسناك فراوانى كه از همه طرف او را در بر گرفته، در حالتى از گشايش و آسايش خاطر زندگى كند خانه اش را بدون در رها كند به اين اعتماد كه شب هنگام مسلّح است؛ سلاحى كه وقتى عرب مدينه در خواب عميق فرورفته و از آنچه در اطرافش هست و از اتفاقاتى كه پيرامونش روى مى دهد كاملاً بى خبر است، نمى تواند از او دفاع كند. خصوصاً آنگاه كه دشمنى بين دو قبيله يا دو گروه باشد كه در يك شهر زندگى مى كنند، مثل اوس و خزرج، يا يكى يا هر دو با يهوديان بنى نضير و بنى قينقاع و بنى قريظه.

در اين فصل بخشى از متون را مى آوريم كه دال بر وجود درهاى قابل باز و بسته شدن و داراى لنگه هاى تك يا متعدد و ساخته شده از چوب عرعر يا ساج، كه ممكن است بشكند و در كوچك دارد و كليد و...

اين متون برغم آنكه اندكى بى شمار است، جايى براى شك باقى نمى گذارد كه ادعاى نبود در براى خانه هاى مدينه، ادعاى گزاف، بى دليل و بى منطقى است.

درى از چوب عرعر يا ساج

از ابن نجار و محمّد بن هلال آورديم كه: در خانه ى عايشه يك لنگه داشت و از چوب عرعر يا ساج بود.

درى از حصير

معيقب گفت: «رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله زير گنبدى از شاخ و برگهاى خرما كه درش از حصير بود، معتكف شد...». [و فاءالوفاء، ج 2، صص 458- 460.]

چنين روايتى از ابى حازم غلام آزاد شده انصار هم نقل شده جز اينكه در آن آمده: «زير گنبدى كه حصيرى بر درش بود». [و فاءالوفاء، ج 2، ص 452؛ به نقل از طبرانى در المعجم الكبير و المعجم الاوسط.]

درى از شاخه خرما

1- ابوموسى اشعرى به دنبال رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله بيرون شد تا اينكه وارد چاه اريس شد. او كه دربان آن حضرت بود، گفت: «دم در نشستم كه از شاخه ى خرما بود». [صحيح مسلم، ج 7، ص 118؛ صحيح بخارى، ج 2، ص 187؛ وفاءالوفاء، ج 3، ص 942.]

2- در حديث هجوم به خانه زهرا عليهاالسلام: «عمر لگدى به در زد و در را كه از
شاخه ى خرما بود شكست. سپس وارد خانه شدند...». [تفسير عياشى، ج 2، ص 68؛ بحارالانوار، ج 28، ص 227، از آن.]

در فصل دوم اين بخش به هنگام سخن از آتش زدن در يا تهديد بدان، موارد چندى از اين روايات خواهيم آورد.

3- در حديث مردى كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را از شكاف در ديد، در برخى از مصادر چنين آمده: «مردى از لاى شاخه ى خرما، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را ديد». [كافى، ج 7، ص 292؛ تهذيب الاحكام، ج 10، ص 208.]

در يك لنگه يا دو لنگه

گذشت كه ابوفديك از محمّد بن هلال درباره ى در خانه عايشه پرسيد كه «آيا يك لنگه بود يا دو لنگه»؟ و او گفت: يك در بود. [ر. ك: وفاءالوفاء، ج 2، صص 542، 459، 460.] در يك متن ديگر آمده: يك لنگه داشت. [ر. ك: وفاءالوفاء، ج 2، ص 460.]

در بدون حلقه

در روايات آمده كه در خانه رسول اكرم صلى اللَّه عليه و آله را با انگشتان مى زدند يعنى حلقه نداشت. [ر. ك: وفاءالوفاء، ج 2، ص 464.]

لنگه ها و پرده ها

بعضى از متون دلالت دارد كه درها، پرده و لنگه هاى چوبى نيز داشت. اين اقتضاى طبيعت مناطق حاره است كه بايد درها باز باشد و پرده اى بر آن آويخته تا هم نسيمى به درون اطاق راه يابد و هم زنان از ديد مردان بيگانه پنهان بمانند.

از اين متون به چند مورد زير اشاره مى كنيم:

1- ابوذر از رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله: «هرگاه مردى از مقابل در باز بدون پرده بگذرد و در آن نگاه كند، گناهى بر او نيست بلكه اهل خانه خطاكارند». [مسند احمد، ج 5، ص 153.]

2- حسين بن محمّد، از معلى، از احمد بن محمّد، از حارث بن جعفر، از على بن اسماعيل بن يقطين، از عيسى بن مستفاد، ابوموسى ضرير كه گفت: موسى بن جعفر صلى اللَّه عليه و آله و سلم در حديثى به من فرمود: به ابوعبداللَّه عليه السلام گفتم:... آنگاه حديث نوشتن وصيت پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله پيش از وفاتش، را برايمان نقل كرد تا اينكه گفت: «پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله دستور داد كه هر كه در خانه است جز على عليه السلام بيرون رود و فاطمه عليهاالسلام بين پرده و در بود...». [بحارالانوار، ج 22، صص 479- 480.]

3- ابوالبخترى، از جعفر، از پدرش، از على عليه السلام: او مكروه مى دانست كه مرد در خانه اى بخوابد كه نه در دارد و نه پرده. [قرب الاسناد، ص 146؛ وسائل الشيعه، ج 5، ص 325؛ بحارالانوار، ج 73، ص 157؛ كافى، ج 6، ص 533.]

الف. پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «از شما مردى است كه چون نزد اهلش بيايد، در را ببندد و پرده را بيندازد و به ستر خداوند، خود را بپوشاند». [سنن ابى داوود، ج 1، ص 234.]

ب. از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله درباره مردى پرسيدند كه همسرش را سه بار طلاق داده سپس مردى ديگر با او ازدواج كرده و در را بر رويش بسته و پرده را انداخته و روپوش زن را برداشته اما پيش از آميزش او را طلاق داده است، آيا بر شوهر اوّلش حلال است؟... روايات ديگرى نيز به همين معنى وارد شده است. [مسند احمد، ج 2، ص 62. ر. ك: سنن نسائى، ج 6، ص 144.]

باز كردن در يا كنار زدن پرده

1- عايشه در قصه نماز پدرش براى مردم گفت: «رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله درى را بين خودم و مردم باز كرد يا پرده اى را كنار زد...». [سنن ابن ماجه، ج 1، ص 510؛ البداية والنهاية، ج 5، ص 276.]

2- در حديث ام ايمن درباره ى زفاف فاطمه عليهاالسلام آمده كه گفت: «... سپس على عليه السلام از پشت پرده، يا پشت در سياهى اى ديد. گفت: كيست؟ گفت: اسماء...». [مجمع الزوائد، ج 9، ص 210؛ مناقب الامام اميرالمؤمنين، ج 2، ص 217؛ المصنف، ج 5، ص 485.]

/ 204