سرور زنان جهان - رنج های زهرا (سلام الله علیها) نسخه متنی

سرور زنان جهان

روشن است كه شبيه سازى و دادن ضابطه فكرى يا صدور احكام نمى تواند به اندازه ى تجسّم و به عينيت درآوردن آن به صورت يك واقعيت زنده و متحرك به حكم، انديشه و ضابطه، ثبات، قوت و ريشه دواندن در نفوس اعطا كند. زيرا دليل عقلى يا فطرى فقط مى تواند انسان را قانع كند و بر او حاكم شود امّا تجسم انديشه به انسان رضايت، اطمينان و آرامش مى بخشد. دقيقاً بر اساس اين قاعده كه ابراهيم عليه السلام بدان عمل كرد: (قال: اولم تؤمن؟ قال: بلى ولكن ليطمئن قلبى). [بقره 26.]

پذيرش فكرى، عقلى و عملى مستند به برهان و حجّت قاطع وجود دارد و هيچ گونه خلل و نقصى در آن نيست. امّا آرامش و سكون نفس محتاج تجسم انديشه در عينيت خارجى است تا آرامش روانى با آن پذيرش فكرى و عقلى رسوخ يافته، هماهنگ و همراه شود و هر دو با هم دست احساسات و عواطف را گرفته هدايت كنند.

زهرا اولين زنى بود كه الگو، نمونه و اسوه اعلاى همه زنان در او عينيت يافت كه پس از طى مسير طولانى انسانيت كه شمارى از زنان در آن به كمال رسيدند و فاطمه قله اين كمال بود. همانگونه كه انسان كامل نخست در آدم عينيت پيدا كرد تا يك واقعيت زنده باشد كه به دور از هرگونه اعوجاج و تزلزل و با تمام ويژگى ها و خصوصيت هاى زندگى انسان و با همه ى خلوص، صفا و پاكيزگى و با همه ى نيروهاى فكرى، عقلى و ادبى و با حكمت و تدبير متوازن زندگى مى كند تا آنجا كه الگو و اسوه همه انسانها بود از آن جهت كه آدم پيغمبر و انسان بود نه آدم خاكى از آن جهت كه از خاك آفريده شد بلكه خاكى كه به تمام معنى انسان كامل شد.

اين مسير انسانى به سوى كمال تداوم يافت، مردان پيامبر فراوانى كامل شدند. از زنان نيز كسانى كامل شدند. مثل آسيه، مريم عليهم السلام و خديجه عليهم السلام. سپس كمال در رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله به عنوان مرد، و در زهرا عليهاالسلام به عنوان زن به اوج خود رسيد و هواهاى نفسانى، آرزوها، غرايز و ساير عناصر گمراه كننده و محدودكننده، و فشارهاى مكانى و اجتماعى و غيره و سركشى و جبروت طاغوتها، هيچكدام نتوانست انسان را از مجسّم كردن انسانيت و زندگانى ايمانى در پرتو كمال و سرشار از سلامت و شمول بازدارد.

الگوى انسانها همين نمونه هاى عالى بودند كه توانستند انسان را قانع سازند كه بايد مبارزه كند و به مقابله برود و در سختيها فرورود و مى تواند پيروز شود و در اين راه الگوى برتر او پيامبران و اولياى الهى از آدم عليه السلام تا خاتم صلى اللَّه عليه و آله و اهل بيت او هستند. بنابراين انديشه را دريافت نمى كند بلكه چگونگى حركت و موضع را در رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و وصى و ولى عليه السلام مى بيند.

به همين منظور فقط به امر و نهى بسنده نكرده چنانكه خداوند مى فرمايد: (ما اتاكم الرسول فخذوه و ما نهاكم عنه فانتهوا) [حشر، 7.] بلكه فرموده: (و لكم فى رسول اللَّه اسوة حسنة). [احزاب، 21.] بنابراين خداوند حركت، موضع، صفا و پاكيزگى را به عيان در پيغمبر و وصى او عليه السلام، و در زنانى كه بزرگترين محنتها و بلايا را ديده اند همچون زن فرعون و در فاطمه زهرا عليهاالسلام كه فضاى انحراف و خشونت و ستم در مقابلش موضع گرفت و در مريم دختر عمران كه به رويارويى با فشارهاى مكانى در حساس ترين مسائل مربوط به جنس زن رفت، به انسان مى نماياند.