لطفا منتظر باشید ...
كلمه اى را جابه جا كرده و در نتيجه معنى عوض شده، خصوصاً كه از مسأله اى سخن مى گويد كه به تصريح خود وى در نامه ى مورخ 1414 ه حدود 45 سال پيش اتفاق افتاده است. علاوه بر اين احتمال دارد كه عين پاسخ شرف الدين را فراموش كرده باشد شاهد اينكه پرسش از وقوع آتش زدن يا تهديد بدان بوده- چنانكه در احتمال دوم آمد- اين است كه شخص شرف الدين- چنانكه گذشت- اشاره كرده كه ترس از شمشير يا آتش زدن خانه وجود داشته است. با اينكه در پاسخ سؤال كننده به شمشير اشاره نكرده است. گفته وى كه اخيراً به روايتى در بحارالانوار دست يافته... دلالت دارد كه وى از زمان رحلت شرف الدين در صدد تحقيق و پژوهش درباره ى اين مسأله نبوده است. چه معقول نيست كه بيش از چهل سال سرگرم تحقيق درباره ى مسأله اى باشد كه دهها روايت از معصومين و دهها و بلكه صدها نص از ديگران، بر آن دلالت دارد... سپس در طول اين مدت چهل ساله فقط و فقط يك روايت پيدا كرده باشد!
شواهد و دلايل ديگر
شخص شرف الدين رحمه اللَّه بيان كرده كه على عليه السلام را به زور بيرون آورند و خانه ى فاطمه عليهاالسلام را گشودند. [النص والاجتهاد، ص 82 (پاورقى).] سپس از تهاجم آنان به خانه ى فاطمه عليهاالسلام سخن مى گويد و تصريح دارد كه آنان، عده ى زيادى بودند كه ابوبكر براى يارى عمر و خالد فرستاد و مردم نيز براى تماشا جمع شده بودند. خيابانهاى مدينه از مردان پر شده بود. فاطمه عليهاالسلام با اقدام عمر، فرياد كشيد و شيون كرد و عده ى زيادى از زنان بنى هاشم و ديگران با او بودند. فاطمه عليهاالسلام به سوى در حجره اش بيرون آمد و فريادكشيد: ابوبكر! چه زود بر اهل بيت رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله يورش آورديد... [النص والاجتهاد، ص 82؛ شرح نهج البلاغه، ج 6، ص 50، به نقل از السقيفه ابوبكر جوهرى.] شرف الدين رحمه اللَّه حديث ابوالاسود را نقل كرده كه مى گويد: عمر و يارانش به خانه فاطمه عليهاالسلام يورش بردند، فاطمه فرياد مى كشيد و آنان را سوگند مى داد. [النص والاجتهاد، ص 82، شرح نهج البلاغه، ج 6، ص 50، به نقل از السقيفه ابوبكر جوهرى.] بنابراين شرف الدين همه ى ماجرا را بيان مى كند و اسامى شركت كنندگان در يورش به خانه ى زهرا عليهاالسلام را فاش مى گويد ترساندن از شمشير را ياد مى كند و آن را از مسلمات مى گيرد و در قبال آن هيچ گونه احتياط نمى كند. پس چگونه برخى مى گويند: «شرف الدين، نه در مراجعات و نه در النص والاجتهاد، چيزى از وقايعى كه مى گويند، بيان نكرده است. مراجعه كنيد تا ملاحظه كنيد» ما مراجعه كرديم و خلاف آنچه او مى گويد، ملاحظه كرديم. شايد شرف الدين رحمه اللَّه به اين ناقل همان مطلب النص والاجتهاد والمراجعات را گفته باشد كه تهديد به آتش زدن با تواتر قطعى ثابت شده است. و اين عبارت با عبارت منقول اختلاف دارد: آنچه نزد ما ثابت شده، تهديد به آتش زدن است. آنچه در اين قسمت بيان كرديم مؤيد عبارت اول است و آن را تقويت مى كند و عبارت دوم را تضعيف و سست. ذكر منابع در پاورقى يك صفحه و از جمله منابعى كه به همه ى وقايع اتفاقيّه و از جمله به زدن زهرا عليهاالسلام و سقط جنين او، اشاره (و بلكه تصريح) كرده، نشانگر تمايل شرف الدين به اطلاع پيدا كردن مراجعه كنندگان از آن است.
