آيه: 105 مَّا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَلاَ الْمُشْرِكِينَ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْكُم مِّنْ خَيْرٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَاللّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن يَشَاء وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ
ترجمه
كافران از اهل كتاب ومشركان، دوست ندارند كه هيچ خير ونيكى از طرف پروردگارتان بر شما نازل شود. در حالى كهخداوند، رحمت خود را به هر كه بخواهد اختصاص مى دهد، و خداوند صاحب فضل بزرگ است.نكته ها
اين آيه، پرده از كينه توزى و عداوت مشركان و كفّار از يهود و نصارى، نسبت به مؤمنان برمى دارد. آنان حاضر نيستند، ببينند كه مسلمانان صاحب پيامبرى بزرگ و كتابى آسمانى هستند و مى خواهند نداى توحيد را به تمام جهان رسانده و با تمام تبعيضات نژادى و اقليمى و با تمام خرافاتِ مشركان و تحريفاتِ اهل كتاب مبارزه كنند و مانع عوام فريبى بزرگان آنان شوند. خداوند در اين آيه مى فرمايد: لطف و رحمت خداوند طبق اراده ى او به هر كسى كه بخواهد اختصاص مى يابد و كارى به ميل اين و آن ندارد كه آنها دوست داشته باشند يا نه!پيام ها
1- اراده ى قلبى و روحيّه باطنى دشمن را بشناسيد و هرگز به آنان تمايل پيدا نكنيد. (395) ما يودّ... 2- خيررسانى، از شئون ربوبيّت است. خير من ربكم 3- توكّل به خدا كنيد و از كينه و حسادت دشمن نهراسيد. واللّه يختص 4- حسادت حسود، هيچ اثرى در اراده ى لطف خداوند ندارد. من يشاء 5 - فضل و رحمت و هدايت خداوند، شامل همه ى اقوام و ملل مى شود و اختصاصى به بنى اسرائيل وگروه خاصّى ندارد. من يشاء واللَّه ذو الفضل العظيم395-راعن از ماده ى رعى به معنى مهلت دادن است. ولى يهود كلمه ى راعن را از ماده ى الرعونة كه به معنى كودنى و حماقت است، مى گرفتند.